SPIS RZECZY:

  • Program Wydziału Inżynierji lądowej i wodnej:
  • Program Wydziału Architektonicznego:
  • Program Wydziału Mechanicznego:
    • Spis katedr
    • Skład osobowy
    • Skład Komisyj egzaminów dyplomowych
    • Spis wykładów
    • Wskazówki o praktyce i program studjów
    • Warunki przejścia na wyższe lata studjów
    • Plan nauk
  • Program Wydziału Chemicznego:
  • Program Wydziału Rolniczo-lasowego:
  • Program Wydziału Ogólnego:
  • Kronika z r. ak. 1932/33
  • Wykazy statystyczne

    • PROGRAM POLITECHNIKI LWOWSKIEJ

    NA ROK AKADEMICKI 1933/34

    LXI

    WE LWOWIE

    NAKŁADEM POLITECHNIKI LWOWSKIEJ

    1933

    Dziękuję panu Janowi Rubinowiczowi
    za ofiarowanie tej publikacji,
    co umożliwiło opublikowania jej na stronie internetowej.

    Stanisław Kosiedowski

    III. Program Wydziału Mechanicznego.
    1. Spis katedr.
    2. Skład osobowy.
    3. Skład komisyj egzaminów dyplomowych.
    4. Spis wykładów.
    5. Wskazówki o praktyce i programach studjów.
    6. Warunki przejścia na wyższe lata studjów.
    7. Plan nauk na rok akademicki 1933/34.

    1. Spis katedr Wydziału Mechanicznego.

    Liczby odpowiadają liczbom porządkowym tych przedmiotów, objętych spisami wykładów, które należą do poszczególnych katedr. Skróty oznaczają: kat. zw. = katedra zwyczajna, kat. nd. = katedra nadzwyczajna, prof. zw. = profesor zwyczajny, prof. n. = prof. nadzwyczajny, zast. prof. = zastępca profesora, adj. = adjunkt, konstr. = konstruktor, star. asyst. = starszy asystent, adr. = adres katedry, tel. = telefon katedry.

  • II. Kat. Matematyki — Prof. zw. Dr. Antoni Łomnicki — L. 201 i 202; kat. zw., 2 star. asyst.; adr.: Ul. Sapiehy L. 12, tel.: 57, 29-93, 32-34.

  • II. Kat. Geometrji Wykreślnej — Prof. zw. Dr. Antoni Plamitzer — L. 203, 204, 205 i 206; kat. zw., 1 adj., 1 star. asyst.; adr.: Ul. Sapiehy L. 55, tel.: 90-85.

  • II. Kat. Mechaniki (technicznej) — zast. prow. Prof. n. Dr. Inż. Wilhelm Borowicz — L. 213; kat. zw., 1 adj.; adr.: Ul. Sapiehy L. 12, tel.: 57, 29-93, 32-34. Kat. Maszynoznawstwa— zast. prowadzą Profesorowie:Inż. Stanisław Łukasiewicz, Dr. Inż. Wilhelm Borowicz, Inż. Zygmunt Ciechanowski, Dr. Inż. Ludwik Eberman — L. 235, 236 i 237; kat. nd., 1 konstr., 1 star. asyst; adr.: j. w.

  • Kat. Teorji Maszyn Cieplnych — zast. prow. Prof. zw. Dr. Inż. Roman Witkiewicz — L. 219, 220; kat. nd., 1 adj., 1 star. asyst.; adr.: Ul. Ujejskiego L. 5, tel.: 41-42.

  • I. Kat. Budowy Maszyn (elementy maszyn) — Prof. zw. Inż. Edwin Hauswald — L. 238 i 239; kat. zw., 1 konstr., 1 star. asyst.; adr.: Ul. Sapiehy L. 12, tel.: 57, 29-93, 32-34.

  • II. Kat. Budowy Maszyn (silniki cieplne) — Prof. zw. Dr. Inż. Ludwik Eberman — L. 249, 250 i 251; kat. zw., 1 konstr., 1 star. asyst.; adr.: Ul. Ujejskiego L. 5, tel.: 41-42.

  • III. Kat. Budowy Maszyn (maszyny dźwigowe i transportowe) — Prof. n. Inż. Stanisław Łukasiewicz — L. 240, 241, 242 i 243 kat. nd., 1 konstr., 1 star. asyst.; adr.: Ul. Sapiehy L. 12, tel.: 57, 29-93, 32-34.

  • IV. Kat. Budowy Maszyn (pompy) — Prof. zw. Inż. Zygmunt Ciechanowski — L. 259, 260 i 261; kat. zw., 1 konstr., 2 star. asyst; adr. i tel.: j. w.

  • V. Kat. Budowy Maszyn (Maszyn Kolejowych) — Prof. zw. Inż. Wilhelm Mozer - L. 263, 264, 265 i 266; kat. zw., 1 star. asyst.; adr.: Ul. Sapiehy L. 55, tel.: 90-92.

  • VI. Kat. Budowy Maszyn (Maszyn i Turbin Parowych) — Prof. n. Dr. Inż. Wilhelm Borowicz - L. 254, 255 i 256; kat. zw., 1 star. asyst.; adr.: Ul. Sapiehy L. 12, tel.: 57.

  • Kat. Pomiarów Maszynowych — Prof. zw. Dr. Inż. Roman Witkiewicz — L. 279, 280, 281 i 282; kat. zw., 2 star. asyst.; adr.: Ul. Ujejskiego L. 5, tel.: 41-42.

  • I. Kat. Technologji Mechanicznej (metali) — zast. prow. Prof. zw. Inż. Wilhelm Mozer - L. 224, 225, 226, 227, 229 i 230; kat. nd., 1 adj., 1 star. asyst.; adr.: j. w., tel.: 36-45.

  • II. Kat. Technologji Mechanicznej (obróbki metali) — Prof. zw. Inż. Edward Tadeusz Geisler — L. 231, 245, 246 i 313; kat. zw., 1 adj., 2 star. asyst.; adr. i tel.r j. w.

  • Kat. Elektrotechniki Ogólnej — Prof. n. Dr. Inż. Stanisław Fryze — L. 287; kat. nd., 1 star. asyst.; adr.: Ul. Sapiehy L. 12, tel.: 57, 29-93,32-34.

  • Kat. Urządzeń Elektrycznych (wytwarzania i rozprowadzania energji elektrycznej) — Prof. zw. Inż. Gabrjel Sokolnicki — L. 289, 290 i 291; kat. zw., 1 star. asyst; adr. i tel.: j. w.

  • Kat. Pomiarów Elektrotechnicznych — Prof. zw. Dr. Inż. Włodzimierz Krukowski — L. 292, 294, 295, 296 i 298; kat. zw., 1 adj., 1 star. asyst; adr.: j. w., tel.: 94-15.

  • Kat. Maszyn Elektrycznych — Prof. zw. Dr. Inż. Kazimierz Idaszewski — L. 299 i 300; kat. zw., 1 star. asyst.; adr.: j. w., tel.: 57, 29-93, 32-34.

  • Kat. Wiertnictwa i Wydobywania Nafty — Prof. zw. Inż. Juljan Fabiański — L. 274, 275 i 276; kat. zw., adr.: Ul. Ujejskiego L. 1.

    2. Skład osobowy Wydziału Mechanicznego.

    a) Rada Wydziału.
    Dziekan: Prof. Inż. Edward Geisler,
    Prodziekan: Prof. Dr. Inż. Wilhelm Borowicz.

    Członkowie profesorowie:

    Inż. Zygmunt Ciechanowski, Dr. Inż. Ludwik Eberman, Inż. Juljan Fabiański, Dr. Inż. Stanisław Fryze, Inż. Edwin Hauswald, Dr. Inż. Kazimierz Idaszewski, Dr. Inż. Włodzimierz Krukowski, Dr. Antoni Łomnicki, Inż. Stanisław Łukasiewicz, Dr. Inż. Tadeusz Malarski, Inż. Wilhelm Mozer, Dr. Antoni Plamitzer, Inż. Gabrjel Sokolnicki, Dr. Inż. Roman Witkiewicz.

    b) Wykładający:

  • Maurycy Altenberg, inżynier, wykłada gospodarkę elektryczną. (Ul. Nabielaka L. 37 a, tel. 13-57).
  • Witold Aulich, inżynier, doktor nauk technicznych, konstruktor P. L., wykłada zasady teorji mechanizmów. (Ul. Gipsowa L. 32).
  • Stanisław Bieńkowski, inżynier, doktor nauk technicznych, wykłada ustawy przemysłowe i robotnicze. (Ul. Potockiego L. 49, tel, 11-96).
  • Stefan Błażyński, inżynier, profesor Państwowej Szkoły Technicznej we Lwowie, adjunkt P. L., prowadzi rysunki techniczne. (Ul. Zyblikiewicza L. 42, tel. 12-64).
  • Łukasz Dorosz, inżynier, kierownik techniczny półautomatycznej centrali telefonicznej we Lwowie, wykłada zasady telegrafji i telefonji. (Ul. 29 Listopada L. 44 a, tel. 10-10).
  • Leon Dreher, inżynier, adjunkt P. L., prowadzi ćwiczenia warsztatowe I i ćwiczenia z cieplnej przeróbki żelaza.
  • Zygmunt Fuchs, inżynier, doktor nauk technicznych, wykłada hydromechanikę, statykę konstrukcyj, statykę konstrukcyj lotniczych, aerodynamikę i kieruje laboratorjum aerodynamicznem. (Ul. Krasickich L. 18 a, tel. 32-38).
  • Stanisław Jasilkowski, inżynier, adjunkt P. L., wykłada zasady elektrotechniki, technikę wysokiego napięcia i koleje elektryczne. (Ul. Reja L. 7, tel. 71-70).
  • Stanisław Kozłowski, inżynier, kierownik elektrowni miejskiej, wykłada projektowanie i prowadzenie zakładów energetycznych, oraz prowadzi ćwiczenia z obsługi maszyn i kotłów. (Persenkówka, tel. 53-87).
  • Emil Piwoński, inżynier, zast. dyrektora Zakładu Gazowego Miejskiego, wykłada gazownictwo i prowadzi ćwiczenia z gazownictwa. (Ul. Gazowa).
  • Adolf Polak, inżynier, konstruktor P. L., wykłada budowę silników spalinowych szybkobieżnych. (Ul. Ossolińskich L. 19).
  • Mieczysław Proczkowski, inżynier, kierownik warsztatów kolejowych we Lwowie, komisarz nadzoru kotłów parowozowych, wykłada zarząd i ruch kolejowy. (Ul. Głęboka L. 14/111).
  • Stanisław Rogalski, inżynier-pilot, starszy asystent Politechniki Warszawskiej, wykłada mechanikę lotu i konstrukcję płatowców oraz prowadzi ćwiczenia konstrukcyjne z płatowców. (Warszawa).
  • Władysław Rubczyński, inżynier, rząd. upoważ. inżynier cywilny budowy maszyn, inżynier Miejskich Zakładów Elektrycznych, wykłada budowę samochodów. (Ul. Nabielaka L. 12, tel. 20-36).
  • Józef Ryzner, doktor filozofji, adjunkt P. L., wykłada meteorologję lotniczą. (Ul. Sapiehy L. 12).
  • Franciszek Tomanek, doktor praw, profesor Akademji Handlowej i Wyższej Szkoły dla Handlu Zagranicznego we Lwowie, członek rzeczywisty Państwowej Rady Oświecenia i Państwowej Komisji Oświaty Zawodowej w Ministerstwie W. R. i O. P. w Warszawie, wykłada księgowość i bilanse. (Ul. Franciszkańska L. 9, tel. 27-20).
  • Tadeusz Włodek, inżynier, zastępca kierownika Mechanicznej Stacji Doświadczalnej P. Lw., wykłada materjały konstrukcyjne i ich badanie (Ul. 29 Listopada L. 37, tel. 94-93).
  • Kazimierz Zgórski, doktor medycyny, em. naczelny lekarz koleji państw., wykłada higjenę i pierwszą pomoc w nagłych wypadkach. (Ul. Asnyka L. 1, tel. 1-73).
  • Eljasz Zielski, inżynier, wykłada ogrzewanie i przewietrzanie. (Ul. Ostrołęcka L. 12, tel. 11-36).
  • Stanisław Zwoliński, inżynier, okręgowy inspektor pracy we Lwowie, wykłada higjenę i bezpieczeństwo pracy. (Ul. Nowy Świat L. 15, tel. 2-41).

    c) Adjunkci:

  • II. Kat. Geometrji Wykreśl.: I1). Inż. Stanisław Szerszeń.
  • II Kat. Mechaniki: 1. Inż. Robert Szewalski.
  • Kat. Teorji Maszyn Cieplnych: 1. Inż. Stanisław Ochęduszko.
  • I Kat. Technologji Mechan.: 1. Inż. Leon Dreher.
  • II Kat. : 1. p. o. Inż. Stefan Błażyński.
  • Kat. Pomiarów Elektrot.: 1. Inż Stanisław Jasilkowski.

    d) Konstruktorzy:

  • Kat. Maszynoznawstwa: 1. Inż. Stanisław Sladek.
  • I. Kat.Budowy Maszyn (elementy): p. o.2) Inż. Józef Jurkowski. 1. Inż. Stanisław Goliński.
  • II. Kat.Budowy Maszyn (silniki cieplne): 1. Inż. Adolf Polak.
  • III. Kat. Budowy Maszyn (maszyny dźwigowe): 1. Inż. Juljan Śliwiński.
  • IV. Kat. Budowy Maszyn (pompy): 1. Dr. Inż. Witold Aulich.

    e) Asystenci starsi:

  • II. Kat. Matematyki: 1. Doc. Dr. Stefan Kaczmarz. 2. Dr. Władysław Orlicz.
  • II. Kat. Geometrji Wykreśl.:
  • II. Kat. Mechaniki: p. o. Inż. Henryk Wiśniowski.
  • Kat. Maszynoznawstwa: 1. Inż. Czesław Kohn.
  • Kat. Teorji Maszyn Cieplnych : 1. Inż. Zdzisław Ziółkowski.
  • Kat. Budowy Maszyn: 1. Inż. Jarosław Lewicki.
  • II. Kat. Budowy Maszyn: : 1. Inż. Jan Łazoryk.
  • III.Kat. Budowy Maszyn: : 1. Inż. Stanisław Nycz.
  • IV. Kat. Budowy Maszyn: : 1. Inż. Kazimierz Mandybur. 2. Inż. Stanisław Zygmuntowicz.
  • V. Kat. Budowy Maszyn: (Maszyny Kolejowe): 1. Inż. Franciszek Kromer.
  • VI. Kat. Budowy Maszyn: (Maszyny i Turbiny Parowe): 1. Inż. Kamil Wendeker.

    1) Liczby arabskie oznaczają systemizowane posady adjunktów, konstruktorów i starszych asystentów.
    2) p. o. oznacza: pełniący obowiązki.

  • Kat. Pomiarów Maszyn.: 1. Inż. Adam Wiciński. 2. Inż. Edward Chechliński. p. o. Jerzy Litwiński. p. o. Inż. Jerzy Samolewicz.
  • I. Kat. Technologji Mechan.: 1. Inż. Wiktor Tumidajowicz. p. o. Inż. Stanisław Jarek.
  • II. Kat. Technologji Mechan.: 1. Inż. Kazimierz Ochęduszko. 2. Inż. Konrad Zajączkowski.
  • Kat. Elektrotechn. Ogólnej: 1. Inż. Izaak Rosenzweig.
  • Kat. Urządzeń Elektr.: 1. Inż. Stefan Weigel-Milleret.
  • Kat. Pomiarów Elektrot.: 1. Inż. Tadeusz Sacharuk. p. o. Inż. Władysław Czort.
  • Kat. Maszyn Elektrycznych: 1. Inż. Paweł Nowacki.
  • Doc. Telegr. i Telefonji: 1. Inż. Andrzej Jelonek.
  • Doc. Statyki Konstr.: p. o. Inż. Marjan Sadłowski.
  • Laboratorjum Aerodynamiczne: Inż. Marjan Spysz1).

    f) Asystenci młodsi:

  • II. Kat. Mechaniki: Tadeusz Kossowski.
  • V. Kat. Budowy Maszyn:
  • Kat. Pomiarów Maszyn.: Kazimierz Jurkiewicz. Wiktor Wiśniowski.
  • Kat. Pomiarów elektrotechn. Zdzisław Hankiewicz.
  • Kat. Wiertnictwa i Wydob. Nafty:

    g) Zastępcy asystentów:

  • II. Kat. Geometrji Wykreślnej: Stanisław Pokorny.
  • Kat. Elektrotechniki Ogólnej: Rudolf Pończa2).
  • Kat. Urządzeń Elektrycznych :
  • Kat. Pomiarów Elektrotechn.: Jarosław Kuryłowicz.Józef Kawa.
  • Kat. Maszynoznawstwa: Zbigniew Brzuchowski.
  • II. Kat. Technologji Mechan.: Leszek Eker.Kazimierz Masłowski.
  • Laboratorjum Radjotechn.: Bolesław Solak.2).

    1) Płatny z subsydjów L. O. P. P.
    2) Asystent (woluntarjusz).

    3. Skład Komisyj egzaminów dyplomowych na Wydziale Mechanicznym.

    1. Oddział maszynowy:
      • Prezes: Prof. Inż. Edwin Hauswald.
      • I. zast. prezesa: Prof. Inż. Zygmunt Ciechanowski.
      • II. zast. prezesa: Prof. Dr. Inż. Ludwik Eberman.
      • Członkowie: Prof. Dr. Inż. Wilhelm Borowicz. Prof. Inż. Edward Tadeusz Greisler. Prof. Inż. Stanisław Łukasiewicz. Prof. Inż. Wilhelm Mozer. Prof. Dr. Inż. Roman Witkiewicz.
    2. Oddział elektrotechniczny:
      • Prezes: Prof. Dr. Inż. Kazimierz Idaszewski.
      • I. zast. prezesa: Prof. Inż. Grabrjel Sokolnicki.
      • II. zast. prezesa:
      • Członkowie: Prof. Dr. Inż. Ludwik Eberman. Prof. Dr. Inż. Stanisław Fryze. Dr. Inż. Edward Tadeusz Greisler. Prof. Dr. Inż. Edwin Hauswald. Prof. Dr. Inż. Włodzimierz Krukowski.
    3. Oddział naftowy:
      • Prezes: Prof. Inż. Juljan Fabiański.
      • I. zast. prezesa: Prof. Inż. Zygmunt Ciechanowski.
      • II. zast. prezesa: Inż. Zygmunt Bielski, prof. Akad. Górniczej.
      • Członkowie: Prof. Dr. Inż. Ludwik Eberman. Prof. Inż. Edwin Hauswald. Prof. Inż. Stanisław Łukasiewicz. Prof. Inż. Wilhelm Mozer.1) Prof. Dr. Inż. Roman Witkiewicz.

    1) Powołany tymczasowo dla egzaminów z technologji mechanicznej metali.

    4. Spis wykładów Wydziału Mechanicznego.

    Dla przedmiotów należących do Wydz. Mech. przeznaczono liczby od 201 do 400 wł. Przedmioty innych Wydziałów podano na końcu spisu. Przy poszczególnych przedmiotach zaznaczono, czy dla wszystkich lub dla jakiego Oddziału, Grupy i Sekcji są one obowiązkowe względnie wybieralne, [eżeli nic nie podano, to odnośny przedmiot jest tylko polecony.

    Przedmioty Wydziału Mechanicznego:

    201. Matematyka II., Prof. Dr. Antoni Łomnicki.
    Tyg. 4 godz. wykł. i 1 godz. ćwicz, w półr. zim. i 2 godz. wykł. i 1 godz. ćwicz, w półr. let. Obow. dla Wydz. Mechan., Inż. i Ogól.

      Funkcje wielu zmiennych. Całki wielokrotne. Geometrja analityczna przestrzeni i teorja powierzchni drugiego stopnia. Teorja krzywych. Teorja powierzchni. Równania różniczkowe. Szeregi Fouriera. Ćwiczenia w związku z wykładami.

    202. Repetytorjum matematyki elementarnej, Prof. Dr. Antoni Łomnicki.
    Tyg. 2 godz. w obu półr.

    203. Geometrja wykreślna B., Prof. Dr. Antoni Plamitzer.
    Tyg. 3 godz. wykł. i 3 godz. rys. w półr. zim., a 2 godz. i wykł. i 3 godz. rys. w półr. let. Obow. dla Wydz. mechan. i Dla Grupy matemat. (Wydz. Ogólnego) tyg. 3 godz. ) wykł. i 6 godz. rys. w półr. zim., a 4 godz. wykł. i 6 godz. rys. w półr. let. Obow.

      Metoda rzutów prostokątnych na trzy rzutnie. Rzuty aksonometryczne ukośne i prostokątne (metoda pośrednia). Elementy geometrji rzutowej w zastosowaniu do krzywych i powierzchni 2-go stopnia. Geometrja wykreślna wieloką-tów, wielościanów, stożkowych i powierzchni obrotowych 2-go stopnia. Uwagi o podziale krzywych i powierzchni. Linje i powierzchnie śrubowe. Metody rzutów cechowanych, aksonometrycznych i środkowych. Cienie wielokątów, wielościanów, linij krzywych i powierzchni obrotowych.

    204. Ćwiczenia z geometrji wykreślnej B., Prof. Dr. Antoni Plamitzer.
    Tyg. 1 godz. w obu półr. Obow. dla Gr. matemat. Rozwiązywanie zagadnień wyłącznie tylko z zakresu wykładów geometrji wykreślnej B.

    205. Repetytorjum elementarnej geometrji wykreślnej, Prof. Dr. Antoni Plamitzer.
    Tyg. 2 godz. w półr. zim.

      Metoda rzutów prostokątnych na dwie wzajemnie prostopadłe rzutnie. Sposoby wyznaczenia położenia punktu, prostej i płaszczyzny. Zadania, odnoszące się do wzajemnych położeń punktów, prostych i płaszczyzn. Obroty i kłady. Wyznaczenie prawdziwej wielkości odcinków i kątów (np. kątów nachylenia dwóch prostych, dwóch płaszczyzn i prostej do płaszczyzny). Rzuty wielokątów płaskich i wielokątów umiarowych. Rzuty wielościanów umiarowych. Rzuty ostrosłupów i graniastosłupów.

    206. Geometrja wykreślna II., Prof. Dr. Antoni Plamitzer.
    Tyg. 2 godz. wykł. w półr. let.

      Metody geometrji wykreślnej: rzuty środkowe, cechowane i aksonometryczne. Geometrja wykreślna wielokątów, wielościanów, stożkowych i powierzchni 2-go stopnia.

    207. Chemja ogólna, wykłada Prof, Dr. Inż. Edward Sucharda.
    Tyg. 3 godz. wykł. w półr. zim., obow. dla wszystkich i 2 godz. wykł. w półr. let., wybier. dla Gr. ruch.

      Krótki rys historyczny, zasady teorji chemji ogólnej, systematyka chemji nieorganicznej, ze szczególnem uwzględnieniem technologji chemicznej.

    208. Chemja ogólna organiczna, wykłada Prof. Dr. Inż. Edward Sucharda.
    Tyg. 2 godz. wykł. w półr. let., wybier. dla Gr. ruch.

      Systematyka chemji organicznej (związki alifatyczne, alicyklowe, aromatyczne i heterocyklowe), ze szczególnem uwzględnieniem technologji organicznej.

    209. Laboratorjum chemji ogólnej, prowadzi Prof. Dr. Inż. Edward Sucharda.
    Tyg. 4 godz. w półr. let.

      Ćwiczenia z zakresu analizy jakościowej, pojedynczej i złożonej oraz wstępne ćwiczenia z analizy ilościowej.

    210. Gazownictwo, wykłada Inż. Emil Piwoński.
    Tyg. 1 godz. wykł. i 2 godz. ćwicz, w półr. zim. Wybier. dla Gr. ruch.

    211. Meteorologja lotnicza, wykłada Dr. Józef Ryzner.
    Tyg. 1 godz. wykł. w półr. let. Obow. dla Sekcji lotn.

    212. Wiadomości z petrografji i geologji ogólnej i naftowej1),

      Tyg. 5 godz. wykł. i 2 godz. ćwicz, oraz wycieczek w półr. let., obow. dla Od. naft. Definicja geologji, rekapitulacja geologji ogólnej, z uwzględnieniem zasad tektoniki. Krótki zarys budowy geologicznej Polski. Geologja Karpat polskich. Warunki występowania bituminów na najlepiej poznanych terenach Karpat. Inne tereny naftowe świata. Resumcja warunków geologicznych występowania bituminów ; teorje powstawania bituminów i ich złoży.

    213. Mechanika, Cz. I. i II.2), wykłada Prof. Dr. Inż. Wilhelm Borowicz.
    Tyg. 5 godz. wykł. i 3 godz. ćwicz, w półr. let. I. r. i w półr. zim. II. r., oraz 2 godz. wykł. w półr. let. II. r., obow.

      Część I: Mechanika ogólna. Podstawowe prawa i pojęcia dynamiki. Układ jednostek, wymiary, zasady teorji wektorów. Mechanika punktu materjalnego i systemu materjalnego. Środek masy i środek ciężkości. Tarcie. Uderzenie ciał stałych. Zasady teorji wytrzymałości materjałów.
      Część II: Wytrzymałość materjałów. Rozciąganie i ściskanie. Skręcanie. Zginanie prętów prostych. Ścinanie. Wyboczenie. Teorja płyt. Teorja rur. Zginanie prętów zakrzywionych. Statyka wykreślna. Wykresy Cremona-Bow'a. Metoda Rittera. Obciążenie ruchome. Linje wpływu belek, kratownic. Teorja belek ciągłych. Równanie Clapeyrona.
      Hydromechanika. Równowaga cieczy. Napór cieczy. Względna równowaga cieczy. Ruch ustalony. Ruch nieustalony. Hydrodynamiczne ciśnienie. Zasada teorji turbin wodnych, pomp odśrodkowych i przyrządów ejektorowych. Reakcja strumienia.
      Dynamika. Twierdzenie o równoważności pól. Potencjał. Ruch planet. Ruch okresowy. Drgania własne. Drgania przytłumione. Drgania wymuszone. Krytyczne prędkości. Zasada D'Alemberta. Obliczenia wytrzymałościowe ciał w ruchu. Dynamika bryły. Ruch giroskopu. Równania Lagrange'a.

    1) W r. akad. 1933/34 nie odbędzie się.
    2) Zgłaszający się do egzaminu z tego przedmiotu wykazać się mają egzaminem z matematyki I.

    214. Hydromechanika, wykłada Dr. Inż. Zygmunt Fuchs.
    Tyg. 2 godz. wykł. i 2 godz. ćwicz, w półr. let. Obow. dla Sekcji lotn.

      Hydrostatyka. Kinematyka i dynamika ruchu cieczy doskonałej. Ruch „jednowymiarowy" i zastosowania praktyczne. Ruch laminarny i burzliwy. Bieg wody w rurociągach, kanałach i rzekach. Opór środowiska. Napór hydrodynamiczny. Ruch potencjalny płynów; potencjał prędkości i funkcja prądu.

    215. Statyka konstrukcyj1), wykłada Dr. Inż. Zygmunt Fuchs.
    Tyg. 2 godz. wykł. i 2 godz. rys. w półr. let. Obow. dla Sekcji lotn.

      Kratownice płaskie pierwszego i drugiego rodzaju, poddane obciążeniu stałemu. Linje wpływu. Belki kratowe obciążone ruchomym układem ciężarów. Odkształcenia kratownic płaskich. Linja ugięcia. Belki wzmocnione, wspornikowe, statycznie niewyznaczalne. Ramy sztywne.

    216. Statyka i wytrzymałość konstrukcyj lotniczych, wykłada Dr. Inż. Zygmunt Fuchs.
    Tyg. 2 godz. wykł. i 1 godz. ćwicz, w półr. zim. Obow. dla Sekcji lotn.

      Aerodynamiczne podstawy obliczeń. Metody statycznego i dynamicznego badania konstrukcyj płatowców. Warunki lekkości części konstrukcyjnych. Obliczenie wiązania pła-towca jako kratownicy przestrzennej z uwzględnieniem ustrojów statycznie niewyznaczalnych. Stateczność prętów ściskanych o przekroju stałym i zmiennym, tudzież dźwi-garów kratowych. Teorja i obliczenie podłużnicy płata. Sztywność i wytrzymałość części konstrukcyjnych przy skręcaniu i ścinaniu. Teorja cienkich płyt z uwzględnieniem ich stateczności. Ustroje ramowe. Drgania ustrojów lotniczych.

    1) Do przyjęcia na rysunki wymagany egzamin z mechaniki (wzgl. kollokwjum z I. półr.)- Do egzaminu potrzebny jest egzamin z mechaniki.

    217. Aerodynamika, wykłada Dr. Inż. Zygmunt Fuchs.
    Tyg. 2 godz. wykł. w półr. zim. Obow. dla Sekcji lotn.

      Ściśliwość powietrza i rola prędkości rozchodzenia się głosu. Statyka atmosfery. Opór środowiska. Linje prądu. Znaczenie obioru układu odniesienia dla ruchu ciał w cieczach. Dynamika ruchu. Zasady pomiarów aerodynamicznych. Zasada mechanicznego podobieństwa. Warstwa graniczna Prandtla. Opór powietrza dla ciał zaokrąglonych i kanciastych. Powierzchnie nośne. Wyniki klasycznej hydrodynamiki. Pole prędkości dokoła skrzydła. Wielkość wyporu skrzydła. Opór indukowany. Metody doświadczalne wyznaczania krzywych biegunowych dla profilów lotniczych. Wzory redukcyjne dla wyznaczania spółczynników oporu. Zasady teorji śmigła.

    218. Ćwiczenia w laboratorjum aerodynamicznem,1)2), prowadzi Dr. Inż. Zygmunt Fuchs.
    Tyg. 6 godz. ćwicz, w obu półr. Obow. dla Sekcji lotn.

      Cechowanie przyrządów pomiarowych. Badanie rozkładu prędkości i ciśnień. Jakościowe określanie pól aerodynamicznych przy pomocy zdjęć foto- i kinematograficznych w kanale wodnym. Wyznaczanie zależności pomiędzy spółczynnikiem oporu i liczbą Reynolds'a przy pomocy pomiaru ciśnień, tudzież przy pomocy wagi aerodynamicznej. Wyznaczanie krzywych biegunowych dla profilów lotniczych. Badanie modeli kompletnych płatowców.

    219. Teorja maszyn cieplnych, wykłada Prof. Dr. Inż. Roman Witkiewicz.
    Tyg. 4 godz. wykł. oraz 1 godz. ćwicz, w obu półr., obow. Od. elektr. pensum odpow. zmniejszone.

      I. Zasady ruchu ciepła. Termodynamika techniczna gazów i jej zastosowanie do sprężarek tłokowych, silników oraz turbin spalinowych. Termodynamika techniczna pary i jej zastosowanie do kotłów, maszyn i turbin parowych, cieplarek, kondenzatorów i chłodnic kominowych. Kotły wysokoprężne. Łączenie produkcji mocy z ogrzewaniem. Pompy cieplne. Wyparki. Destylacja. Suszenie. Chłodzarki. Skraplanie gazów.
      II. Źródła energji cieplnej. Gazowanie. Spalanie kotłowe. Ruch ciepła w kotle. Komin. Spalanie silnikowe. Ruch ciepła w silniku.

    1) Do przyjęcia wymagany egzamin z hydromechaniki,
    2) W r. ak. 1933/34 prowadzone dzięki subsydjom Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej Państwa.

    220. Laboratorjum kalorymetryczne1), prowadzi Prof. Dr. Inż. Roman Witkiewicz
    Tyg. 3 godz. ćwicz, w obu półr.

    221. Zasady teorji mechanizmów, wykłada Dr. Inż. Witold Aulich.
    Tyg. 2 godz. wykł. w półr. zim. i 1 godz. ćwicz, w półr. let.

      Kreślenie torów względnych. Klasyfikacja mechanizmów. Niektóre mechanizmy często używane.

    222. Ćwiczenia warsztatowe I., (odlewnictwo i kuźnictwo), prowadzi Inż. Leon Dreher.
    Tyg. 4 godz. ćwicz, półrocznie grupami, czynne w obu półroczach. Obow.

      Formowanie i odlewanie z obliczeniem kosztu. Kucie. Mierzenie temperatury. Zgrzewanie. Stapianie i przecinanie. Badanie wytrzymałościowe.

    223. Ćwiczenia warsztatowe II., (obróbka metali), prowadzi Prof. Inż. Edward Tadeusz Geisler.
    Tyg. 4 godz. ćwicz, półrocznie grupami, czynne w obu półroczach. Obow.

      Zaznajomienie ze sposobami obróbki ręcznej i mechanicznej. Porównanie czasów obróbki: ręcznej, struganiem, gryzowaniem, toczeniem, szlifowaniem. Znakowanie. Wiercenie zwykłe i w skrzynkach, na wiertarce i wytaczarce. Toczenie gładkie, nacinanie gwintów.

    224. Technologja mechaniczna metali, Cz. I. i II. wykłada Prof. Inż. Wilhelm Mozer.
    Tyg. 2 godz. wykł. w półr. zim. I-go r., oraz 3 godz. wykł. w półr. zim. II-go r. Obow.

      Ogólne własności metali i ich budowa. Żelazo czyste i inne metale, stopy żelaza z węglem i innemi metalami. Stopy metali. Wpływ procesów metalurgicznych, obróbki termicznej i mechanicznej na własności żelaza i innych metali.

    1) W razie uzyskania stosownych środków odbywać się będą wybrane ćwiczenia z zakresu przewodnictwa cieplnego, promieniowania, przechodzenia ciepła przez granice medjów, konwekcji, parowania i skraplania się par. Przyjętych być może tylko kilku studentów IV. r. studjów Wydz. Mech. Wymagany egzamin z teorji maszyn cieplnych.

    225. Odlewnictwo1),2), wykłada Prof. Inż. Wilhelm Mozer.
    Tyg. 1 godz. wykł. w półr. let. Obow. dla Gr. technolog.

      Wyrób form, piece do topienia, uszlachetnianie topionego metalu, odlewanie i wykończenie odlewów, prowadzenie odlewni.

    226. Kuźnictwo1)2)), wykłada Prof. Inż. Wilhelm Mozer.
    Tyg. 1 godz. wykł. w półr. let. Obow. dla Gr. technolog.

      Procesy kuźnicze: kucie, tłoczenie, walcowanie, wyciąganie, zgrzewanie, nitowanie. Hartowanie. Mierzenie temperatury w pracowniach fabrycznych. Prowadzenie kuźni i hartowni.

    227. Techniczne stopy metali1),3), wykłada Prof. Inż. Wilhelm Mozer.
    Tyg. 1 godz. wykł. w półr. let. Obow. dla Od. elektr. i Gr. technolog.

      Stopy miedzi. Stopy łożyskowe. Stopy lekkie. Luty oraz inne stopy, używane w przemyśle.

    228. Ćwiczenia z cieplnej przeróbki żelaza, prowadzi Inż. Leon Dreher.
    Tyg. 2 godz. ćwicz, półrocznie grupami, czynne w obu półroczach. Obow.

      Wpływ procesów hutniczych i kuźniczych na budowę żelaza. Hartowanie. Cementowanie. Badania wytrzymałościowe.

    229. Techniczne badanie żelaza, wykłada Prof. Inż. Wilhelm Mozer.
    Tyg. 1 godz. wykł. w półr. zim. i 2 godz. ćwicz, w obu półr. Obow. dla Gr. technolog.

      Makro- i mikroskopowe badanie rodzajów żelaza. Badanie termiczne. Badanie technologiczne.

    230. Prace z technicznego badania żelaza, prowadzi Prof. Inż. Wilhelm Mozer.
    Tyg. 6 godz. w obu półr.

    1) Zapisywać się mogą studenci, którzy zdali egzamin kursowy z technologii mech. metali. Wykładane co drugi rok.
    2) W r. ak. 1933/34 odbędzie się.
    3) W r. ak. 1933/34 nie odbędzie się.

    231. Obróbka metali Cz. I. i II., Prof. Inż. Edward Tadeusz Geisler.
    Tyg. 1 godz. wykł. w półr. zim. I-go r., oraz 3 godz. wykł. w półr. let. II-go r. Obow.

      Część I.: Istota obróbki. Teorja skrawania. Zużycie energji. Narzędzia skrawające, mocujące, miernicze. Typowe sposoby obróbki.
      Część II: Mechanizmy obrabiarek. Typowe odmiany obrabiarek, zasada ich budowy, praca na nich. System zamienności części, tolerancje; polski układ pasowań. Miernictwo warsztatowe.

    232. Ćwiczenia z organizacji obróbki I., prowadzi Prof. Inż. Edward Tadeusz Geisler.
    Tyg. 3 godz. ćwicz, półrocznie grupami, czynne w obu półroczach. Obow. dla Od. masz. i naft.

      Badanie oporów skrawania. Prace na podzielnicach uniwersalnych. System zamienności — mierzenie sprawdzianami, ich nastawianie. Sprawdzanie dokładności obrabiarek. Zdejmowanie charakterystyk obrabiarek — sporządzanie tablic, wykresów i suwaków kalkulacyjnych. Planowanie obróbki. Instrukcje robocze (z obliczeniem czasu roboczego). Pokaz poglądowy organizacji warsztatu.

    233. Ćwiczenia z organizacji obróbki II., prowadzi Prof. Inż. Edward Tadeusz Geisler.
    Tyg. 3 godz. ćwicz, w półr. let. Obow. dla Gr. technolog.

      Projektowanie urządzeń do obróbki szeregowej na obrabiarce uniwersalnej. Planowanie obróbki na rewolwerówce. Charakterystyka automatu. Nastawienie automatu. Miernictwo warsztatowe: metoda trójdrucikowa, mikroskop warsztatowy, optimetr, metoda projekcyjna, interferencyjna. Studja czasu — chronometraż. Badanie uzdolnień pracowników.

    234. Materjały konstrukcyjne, wykłada Inż. Tadeusz Włodek.
    Tyg. 1 godz. wykł. i 2 godz. ćwicz, w półr. let. Obow., dla Od. masz. i naft.; wymagane tylko potwierdzenie uczęszczania.

      Klasyfikacja i normalizacya materjałów konstrukcyjnych stosowanych w budowie maszyn, głównie stali i innych metali, oraz materjałów pomocniczych. Własności mechaniczne metali i metody ich badania. Kontrola fabrykacyi materjałów przy uwzględnieniu stosowanych prób w ciągu produkcyi materjału. Warunki techniczne odbioru. Norma- lizacja prób wytrzymałościowych, technologicznych oraz badań mikroskopowych. Praktyczne ćwiczenia z badań materjałów konstrukcyjnych: próba na rozciąganie dla metali ciągliwych. Inne próby statyczne. Badanie twardości Brinella. Badanie mechanicznych własności lin. Próby wytrzymałości dynamicznej, Maszyny wytrzymałościowe i sposoby ich cechowania. Próba ścisła na rozciąganie z oznaczeniem modułu Younga i granicy sprężystości. Próby wytrzymałości na zmęczenie.

    235. Maszynoznawstwo wstępne, wykłada Prof. Inż. Stanisław Łukasiewicz.
    Tyg. 3 godz. wykł. i 2 godz. wycieczek w półr. zim. Wycieczki grupami po 4 godz. raz na 2 tygodnie.

      Znaczenie maszyn w życiu gospodarczem. Zadania i rodzaj pracy inżyniera - mechanika i inżyniera - elektryka. Pola pracy maszyn i podział na typy. Zasadnicze pojęcia o celu, działaniu i ustroju: 1. silników cieplnych, silników wodnych i wiatrowych, napędu mechanicznego, hydraulicznego, pneumatycznego i elektrycznego; 2. pomp, wentylatorów, dmuchaw i sprężarek; 3. urządzeń do transportu krótkiego i urządzeń do transportu dalekiego. Przykłady urządzeń maszynowych i zastosowań maszyn w typowych zakładach przemysłowych. Przemysł metalowy w krajach przemysłowych i w Polsce. Wycieczki grupami do technicznych zakładów miejskich i wytwórni, poprzedzone wykładami o objektach, podlegających obejrzeniu.

    236. Maszynoznawstwo konstrukcyjne (Ogólna budowa maszyn), wykładają profesorowie: Dr. Inż. Wilhelm Borowicz, Inż. Zygmunt Ciechanowski, Dr. Inż. Ludwik Eberman i Inż. Stanisław Łukasiewicz.
    Tyg. 4 godz. wykł. w obu półr. Obow.

      Wykład obejmuje zasady konstrukcji i obliczenia maszyn niżej wymienionych. Poszczególne działy z zakresu budowy: a) kotłów, silników wodnych1) i pomp. (tyg. 3 godz. wykł. w półr. zim.) wykłada Prof. Inż. Zygmunt Ciechanowski. b) turbin parowych i turbokompresorów (tyg. 1 godz. wykł. w półr. zim.); wykłada Prof. Dr. Inż. Wilhelm Borowicz. kolej. Egzamin kurs. z silników wodnych nie obowiązuje studentów Gr. c) silników spalinowych i maszyn parowych (tyg. 3 godz. wykł. w półr. let.) wykłada Prof. Dr. Inż. Ludwik Eberman. d) maszyn dźwigowych (tyg. 1 godz. wykł. w półr. let.) wykłada Prof. Inż. Stanisław Łukasiewicz.

    237. Rysunki techniczne, prowadzi Inż. Stefan Błażyński.
    Tyg. 4 godz. (dwoma grupami) w obu półr. Obow.

      Przepisy i wzory wykonywania rysunków maszynowych. Normalja. Kopjowanie; odbitki światłoczułe. Zdjęcia szkiców z modeli, wykonywanie według nich rysunków warsztatowych, zestawień.

    238. Elementy maszyn, Prof. Inż. Edwin Hauswald.
    Tyg. 4 godz. wykł. w półr. zim. i 3 godz. wykł. w półr. let. Obow.

      Ogólne zasady konstrukcji maszyn. Sposoby łączenia elementów maszynowych. Nity, kliny, śruby, kołki, obręcze. Spawanie i stapianie części. Osie, wały pędowe i korbowe, sprzęgła. Łoża. Pędnie tarciowe, pasowe, linowe i łańcuchowe. Urządzenia transmisyjne. Mechanizmy. Układy korbowe. Armatury.

    239. Ćwiczenia konstrukcyjne z elementów maszyn1), Prof. Inż. Edwin Hauswald.
    Tyg. 6 godz. w półr. let. (I część) i 6 godz. w półr. zim. (II część). Obow.

      Szkicowanie, obliczanie i konstrukcja części maszynowych oraz różnych przyrządów i maszyn.

    240. Budowa maszyn dźwigowych, Prof. Inż. Stanisław Łukasiewicz.
    Tyg. 5 godz. wykł. w półr. zim. Obow. dla Gr. konstr. i technolog.

    • a) Przegląd typów dźwignic. Mechanika mechanizmów dźwignicowych: obciążenie i zapotrzebowanie energji w okresach rozruchu, biegu ustalonego i zatrzymywania. Ustalenie momentów obciążających do obliczenia różnych części składowych, wybór silnika oraz wybór naprężeń i spółczynników dopuszczalnych w zależności od warunków pracy. Konstrukcja i obliczenie części składowych mechanizmów dźwignic. Konstrukcja i obliczenie podstawowych zespołów dźwignicowych: wciągarek, suwnic, żórawi i wózków elektrycznych. Statyka, obliczenie i konstrukcja elementów stało-konstrukcyjnych, nitowanych i spawanych.
    • b) Części elektryczne dźwignic,
    • c) Podnośniki (wyciągi).
    • d) Przeładownice (chwytaki i wywrotnice).

    1) Do zapisu wymagany postąp przynajmniej dostateczny z rysunków technicznych.

    241. Urządzenia transportowe, Prof. Inż. Stanisław Łukasiewicz.
    Tyg. 3 godz. wykł. w półr. let.

    • a) Przenośnice do transportowania ciągłego ciał sypkich i skupionych (przenośniki grawitacyjne, garnące, ślimakowe, przerzucające, taśmowe, kubełkowe, kolejki naziemne i wiszące), — ustrój, obliczenie, zakres zastosowania.
    • b) Transport w ważniejszych zakładach typowych: na hutach, kopalniach węgla, w składach, portach i na kolejach, w zakładach wytwarzania energji, w fabrykach chemicznych.
    • c) Transport w fabrykach przemysłu metalowego i pokrewnych, w szczególności przy wytwórczości ciągłej.
    • d) Transport w fabrykach drzewnych,
    • e) Organizacja racjonalnego transportu: planowanie i prowadzenie; obliczanie kosztów,
    • f) Transport w biurach.

    242. Ustroje spawane w maszynach dźwigowych i transportowych, Prof. Inż. Stanisław Łukasiewicz.
    Tyg. 1 godz. wykł. w półr. let.

      Ustroje spawane części maszynowych i ustroje spawane mostów bramowych i wyciągników. Porównanie z ustrojami lanemi i nitowanemi. Statyka, zmienność obciążeń, dobór profili z uwagi na wyzyskanie materjału, konstrukcja połączeń i ich obliczenie z uwagi na zmienność obciążeń.

    243. Ćwiczenia konstrukcyjne z maszyn dźwigowych i urządzeń transportowych1), Prof. Inż. Stanisław Łukasiewicz.
    Tyg. 6 godz. w półr. let. i 6 godz. w półr. zim.

      Tematy z maszyn dźwigowych: Projekt dźwignicy według tematów indywidualnie wyznaczonych. Obliczenie, szczegółowe zestawienie całości, zestawienie ważniejszych grup montażowych, rysunki warsztatowe niektórych części wraz z wyjaśnieniem sposobu wykonania oraz ewentualnie schematy połączeń elektrycznych. Tematy z urządzeń transportowych:
    • a) Urządzenia transportowe albo przeładunkowe dla elektrowni, kopalń węgla, portów, hut — albo
    • b) zespół urządzeń transportowych dla fabryk przetwórczych — albo
    • c) zespół urządzeń transportowych dla wytwórczości ciągłej w fabrykach przemysłu metalowego i pokrewnych.

    1) Do przyjęcia jest wymagane potwierdzenie uczęszczania na wykłady i ćwiczenia z elementów maszyn.

    244. Budowa wyciągów naftowych1), wykłada Prof. Inż. Stanisław Łukasiewicz.
    Tyg. 1 godz. wykł. w półr. let. Wybier. dla Od. naft.

      Ustrój wyciągów naftowych. Części składowe: konstrukcja i obliczanie.

    244. a Ćwiczenia konstrukcyjne z wyciągów naftowych2), prowadzi Prof. Inż. Stanisław Łukasiewicz.
    Tyg. 2 godz. w półr. let.

      Projekt wyciągu naftowego: obliczenie, zestawienie szczegółowe całości, zestawienie grup montażowych i rysunki warsztatowe poszczególnych części z wyjaśnieniem sposobu wykonania.

    245. Budowa obrabiarek3), Prof. Inż. Edward Tadeusz Geisler.
    Tyg. 4 godz. wykł. w półr. zim. Wybier. dla Gr. konstr., obow. dla Gr. technolog.

      Obliczanie mechanizmów obrabiarek. Obrabiarki złożone i samoczynne (automaty). Obliczanie i projektowanie obrabiarek. Przykłady.

    246. Ćwiczenia konstrukcyjne z obrabiarek4), Prof. Inż. Edward Tadeusz Geisler.
    Tyg. 3 godz. w półr. let. i 3 godz. w półr. zim. dla Gr. technol. Dla innych grup tyg. 6 godz. w półr. let.

      Projekt obrabiarki: obliczenia i szkice wstępne, zestawienie szczegółowe z obliczeniem, sporządzenie wyszczególnienia części, wykonanie rysunku warsztatowego wskazanego mechanizmu.

    1) Wykładane co drugi rok.
    2) Zgłaszający się muszą zapisać się na wykład budowy wyciągów naftowych.
    3) Wykładane co drugi rok. W r. ak. 1933/34 nie odbędzie się. Do zapisu wymagane potwierdzenie uczęszczania na wykłady elem. masz. i obróbki metali, do egzaminu, egzamin z obróbki metali z postępem co-najmniej dostatecznym.
    4) Do zapisu wymagane potwierdzenie uczęszczania na wykłady z ćwicz. elem. masz., egzaminy z elem. masz., obróbki metali z postępem conajmniej dostatecznym, budowy obrabiarek oraz ćwiczenia z organizacji obróbki I.

    247. Budowa kotłów, wykłada Prof. Inż. Zygmunt Ciechanowski.
    Tyg. 3 godz. wykł. w półr. zim. Wybier. dla Gr. konstr., ruch. i Od. naft.

      Kotły, ich części, zestawienia, omurowanie. Kotłownie.

    248. Ćwiczenia konstrukcyjne z kotłów1), prowadzi Prof. Inż. Zygmunt Ciechanowski.
    Tyg. 6 godz. ćwicz, w półr. let. Projekt kotła z omurowaniem.

    249. Budowa maszyn parowych (tłokowych), Prof. Dr. Inż. Ludwik Eberman.
    Tyg. 4 godz. wykł. w półr. let. Wybier. dla Gr. konstr., technol. i ruch. oraz Od. naft.

      Wykresy maszyn jedno- i wielocylindrowych, wykresy sił stycznych i obliczanie kół zamachowych. Stawidła i regulatory, cylindry i inne części składowe.

    250. Budowa silników spalinowych, Prof. Dr. Inż. Ludwik Eberman.
    Tyg. 6 godz. wykł. w półr. zim. Wybier. dla Od. elektr., Od. naft. i dla Gr. konstr. technolog, i ruch.

      Obliczanie i konstrukcja części składowych, działanie mas ruchomych, wykresy sił stycznych, obliczanie kół zamachowych, wyrównanie mas. Regulacja i regulatory. Kompresory i inne urządzenia pomocnicze.

    251. Ćwiczenia konstrukcyjne z silników tłokowych2), Prof. Dr. Inż. Ludwik Eberman.
    Tyg. 6 godz. w obu półr. Dla Od. naft. tylko 6 godz. w półr. let., a dla Od. elektr. 3 godz. w obu półr.

    252. Budowa silników spalinowych szybkobieżnych2), wykłada Inż. Adolf Polak.
    Tyg. 3 godz. wykł. w półr. zim. Obow. dla Sekcji lotn.

    253. Ćwiczenia konstr. z silników spalinowych szybkobieżnych3), prowadzi Inż. Adolf Polak.
    Tyg. 6 godz. w obu półr. Obow. dla Sekcji lotn.

    1) Do przyjęcia jest wymagany egzamin z elementów maszyn i potwierdzenie uczęszczania z ćwicz, konstr. z elementów maszyn.
    2) Elektrotechnicy obowiązani są tylko do jednego projektu konstrukcyjnego z przedmiotu, który obrali do wysłuchania w całości (250 lub 254).
    3) W r. ak. 1933/34 prowadzone dzięki subsydjom Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej Państwa.

    253 a. Ćwiczenia laboratoryjne z silników spalinowych szybkobieżnych1).
    18 godz. ćwicz, w półr. let: Obow. dla Sekcji lotn. (jako część Laboratorjum maszynowego II., patrz L. 281).

    254. Budowa turbin parowych, Prof. Dr. Inż. Wilhelm Borowicz.
    Tyg. 4 godz. wykł. w półr. zim. Wybier. dla Gr. konstr., ruch. i Od. elektr.

      Wiadomości ogólne, wypływ pary z dyszy, teorja parowych turbin, ich rodzaje. Części składowe, ich teorja i obliczanie. Termodynamiczne obliczanie turbin różnych systemów. Regulacja. Zastosowanie turbin parowych.

    255. Sprężarki obrotowe, Prof. Dr. Inż. Wilhelm Borowicz.
    Tyg. 3 godz. wykł. w półr. let. Wybier. dla Gr. konstr. i ruch.

      Wiadomości ogólne o sprężarkach gazowych. Sprężarki wirujące (turbokompresory, dmuchawy i wentylatory), ich teorja, rodzaje i obliczanie. Regulacja.

    256. Ćwiczenia konstrukcyjne z turbin parowych i turbokompresorów2), Prof. Dr. Inż. Wilhelm Borowicz.
    Tyg. 6 godz. w obu półr. Dla Od. elektr. 3 godz. w obu półr.

    257. Budowa samochodów, wykłada Inż. Władysław Rubczyński.
    Tyg. 3 godz. wykł. w półr. zim. Wybier. dla Gr. konstr.

      Rozwój w budowie samochodów. Budowa silnika: cylindry, tłoki, łącznik, wał korbowy, wał sterujący, wentyle, łożyska, koło zamachowe. Gaźniki. Zapalanie elektryczne. Oliwienie. Chłodzenie. Przeniesienie siły na koła: sprzęgło, zmiana przenośni, wał przegubowy, koła różnicowe (dyferencjał). Tylna i przednia oś. Usprężynowanie podwozia. Kierownica. Hamulce. Nawoźnia ogólnie. Opory ruchu i straty. Najnowsze prądy w budowie samochodów.

    258. Ćwiczenia konstrukcyjne z samochodów, prowadzi Inż. Władysław Rubczyński.
    Tyg. 4 godz. w półr. let.

    1) W r. ak. 1933/34 prowadzone dzięki subsydjom Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej Państwa.
    2) Elektrotechnicy obowiązani są tylko do jednego projektu konstrukcyjnego z przedmiotu, który obrali do wysłuchania w całości (250 lub 254).

    259. Budowa pomp tłokowych, Prof. Inż. Zygmunt Ciechanowski.
    Tyg. 3 godz. wykł. w półr. zim. Wybier. dla Gr. konstr. i ruch.

      Pompy tłokowe. Wentyle samoczynne i ich teorje. Pompy pojedynczo i podwójnie działające, pompy różnicowe itd. Kompresory tłokowe, wentylowe i suwakowe. Kompresory kilkustopniowe.

    260. Budowa silników wodnych i pomp odśrodkowych, Prof. Inż. Zygmunt Ciechanowski.
    Tyg. 4 godz. wykł. w półr. let. Wybier. dla Gr. konstr.

      Rozmaite sposoby wyzyskania energji wody i zależny od tego podział motorów wodnych na koła grawitacyjne, motory wodne tłokowe i turbiny. Turbiny wodne odrzutne i naporowe, ich teorja i najważniejsze zasady konstrukcji. Teorja i zasady konstrukcyjne pomp odśrodkowych.

    261. Ćwiczenia konstrukcyjne z pomp i silników wodnych1), prof. Inż. Zygmunt Ciechanowski.
    Tyg. 6 godz. w obu półr.

    262. Budowa maszyn rolniczych2),
    - 3 godz. wykł. i 4 godz. ćwicz, konstr. w obu półr.

    263. Budowa maszyn kolejowych, Prof. Inż. Wilhelm Mozer.
    Tyg. 4 godz. wykł. w półr. let. (I. część) i 4 godz. wykł. w półr. zim. (II. część). Obow. dla Gr. kolej., wybier. dla Gr. konstr. i technolog.

      Podział i rodzaje parowozów. Praca i opory ruchu. Siła pociągowa. Obliczanie parowozu. Konstrukcja kotła, podwozia i silnika parowozowego. Konstrukcja jaszczyka. Dodatkowe urządzenia parowozu i jaszczyka.

    264. Ćwiczenia konstrukcyjne z maszyn kolejowych, Prof. Inż. Wilhelm Mozer.
    Tyg. 2 godz. w półr. zim. i 4 godz w półr. let.

    265. Urządzenia kolejowe3), Prof. Inż. Wilhelm Mozer.
    Tyg. 3 godz. wykł. w półr. zim., obow. dla Gr. kolej.

    1) Do przyjęcia wymagany egzamin z elementów maszyn i potwierdzenie uczęszczania na ćwiczenia z elementów maszyn.
    2) W r. ak. 1933/34 nie odbędzie się.
    3) Wykładane co drugi rok. W r. ak. 1933/34 nie odbędzie się.

      Warsztaty główne i pomocnicze. Parowozownie. Stacje wodne i opałowe. Magazyny zasObow. Utrzymanie taboru i urządzeń kolejowych.

    266. Ćwiczenia konstrukcyjne z urządzeń kolejowych, Prof. Inż. Wilhelm Mozer.
    Tyg. 6 godz. w półr. zim.

    267. Budowa wagonów, wykłada Prof. Inż. Wilhelm Mozer.
    Tyg. 3 godz. wykł. w półr. let. Obow. dla Gr. kolej.

      Podział i rodzaje wagonów. Zasady projektowania wagonów. Podwozie: koła, osie, maźnice, prowadnice, resory i inne sprężyny, podłużnice, ściany wzdłużne dźwigające, cięgła, sprzęgła i zderzaki. Pudła wagonów osobowych i towarowych. Wewnętrzne urządzenia wagonów. Hamulce. Ogrzewanie. Oświetlenie. Przewietrzanie.

    268. Ćwiczenia z budowy wagonów, Prof. Inż. Wilhelm Mozer.
    Tyg. 6 godz. w półr. let. Wybier. dla Gr. kolej.

    269. Zarząd i ruch kolejowy, wykłada Inż. Mieczysław Proczkowski.
    Tyg. 3 godz. wykł. w półr. let. Obow. dla Gr. kolej.

      Urządzenia pomocnicze dla prowadzenia ruchu kolejowego. Obsada stacji, linji, pociągów i parowozowni. Podział pociągów. Rozkład jazdy. Jazda pociągów w odstępie czasowym i przestrzennym. Krzyżowanie i mijanie pociągów na stacjach. Przetaczanie. Dokumenty pociągu. Służba w parowozowniach. Układanie turnusów parowozów i drużyn parowozowych. Gospodarka parowozowa. Przepisy dotyczące bezpieczeństwa ruchu na kolejach.

    270. Mechanika lotu1), wykłada Inż. Stanisław Rogalski.
    24 godz. wykł. w półr. let. Obow. dla Sekcji lotn.

      Profil lotniczy i jego własności. Komora płatowa. .Opory szkodliwe. Biegunowa samolotu. Normalna atmosfera. Śmigło. Zespół śmigło-silnikowy. Ogólne równania lotu. Studjum lotu poziomego. Lot ślizgowy. Lot po krzywiźnie. Start i lądowanie. Wyczyny samolotu. Współczynniki porównawcze Everlinga. Równowaga statyczna samolotu. Równowaga dynamiczna samolotu. Loty akrobatyczne.

    1) W r. ak. 1933/34 prowadzone dzięki subsydjom Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej Państwa.

    271. Budowa płatowców1), wykłada Inż. Stanisław Rogalski,
    24 godz. wykł. w półr. zim. Obow. dla Sekcji lotn.

      Materjały lotnicze. Analiza obciążeń występujących na| samolocie w czasie lotu. Normy konstrukcyjne. Zasadnicze typy układów i rozwiązań konstrukcyjnych oraz ich części składowych. Obliczanie poszczególnych elementów. Próby wytrzymałościowe.

    272. Ćwiczenia konstrukcyjne z płatowców1), prowadzi Inż: Stanisław Rogalski.
    30 godz. ćwicz, w półr. let. Obow. dla Sekcji lotn.

    273. Ogrzewanie i przewietrzanie, wykłada Inż. Eljasz Zielski.
    Tyg. 2 godz. wykł. i 1 godz. ćwicz, w obu półr. Wybieralne dla Gr. ruch.

      Cel, rodzaje i obliczanie ogrzewania i przewietrzania. Części składowe, projektowanie i wykonywanie instalacyj -ogrzewania i przewietrzania. Instalacje wodne i gazowe.

    274. Wiertnictwo ogólne i naftowe, Prof. Inż. Juljan Fabiański.
    Tyg. 3 godz. wykł. i 2 godz. ćwicz, w półr. zim. oraz 2 godz. wykł. i 2 godz. ćwicz, w półr. let. Obow. dla Od. naft.

      Urządzenia, narzędzia i sposoby wykonywania wierceń obrotowych i udarowych, ze szczególnem uwzględnieniem wierceń dla ropy naftowej. Praca wiertnicza. Różne fazy robót wiertniczych. Rury, rurowanie, zamykanie wód. Usuwanie zagwożdżeń. Kierownictwo. Koszty. Organizacja i administracja.

    275. Wydobywanie nafty i gazu ziemnego, Prof. Inż. Juljan Fabiański.
    Tyg. 3 godz. wykł. w półr. let. Obow. dla Od. naft

      Ogólne wiadomości o ropie naftowej i jej złożach. Sposoby wydobywania. Transport. Przechowywanie. Ropa naftowa jako materjał opałowy. Wydobywanie i zużytkowanie gazu ziemnego.

    276. Encyklopedja górnictwa, Prof. Inż. Juljan Fabiański.
    Tyg. 2 godz. wykł. w półr. zim.

    1) W r. akad. 1933/34 prowadzone dzięki subsydjom Ligi Obrony Powietrznej i Przeciwgazowej Państwa.

      Poszukiwania górnicze. Wykonywanie wierceń sposobem udarowym, sucho i płuczką, oraz obrotowym. Roboty górnicze.. Wykonywanie sztolni, szybów i chodników. Odwadnianie, przewietrzanie i oświetlanie kopalni. Sposoby odbudowy minerałów. Przewóz w podziemiu i wywóz na powierzchnię. Pożary kopalń, akcja ratunkowa.

    277. Technologja nafty i gazów ziemnych, Prof. Dr. Stanisław Pilat.
    Tyg. 2 godz. wykł. w obu półr. Obow. dla Od. naft.

      Chemiczne i fizykalne własności ropy naftowej ze szczególnem uwzględnieniem rop polskich. Przeróbka fabryczna ropy naftowej i surowców pokrewnych. Fabrykacja gazo-liny z gazu ziemnego. Własności produktów naftowych i ich zastosowanie.

    278. Ćwiczenia w badaniu własności produktów naftowych, Prof. Dr. Stanisław Pilat.
    Tyg. 2 godz. w półr. let. Obow. dla Od. naft., wybier. dla Gr. ruch.

      Ćwiczenia w analizie technicznej ropy naftowej. Oznaczanie własności produktów naftowych, w szczególności smarów. Absorbcja gazoliny.

    279. Pomiary maszynowe, Prof. Dr. Inż. Roman Witkiewicz.
    Tyg. 2 godz. wykł. w obu półr. Obow.

      Pomiary techniczne. (Zasady teoretyczne. Używane przyrządy i ich krytyka). Badanie maszyn. (Metody).

    280. Laboratorjum maszynowe I., Prof. Dr. Inż. Roman Witkiewicz.
    Tyg. 4 godz. ćwicz, w obu półr. Obow.

      Ćwiczenia w zakresie pomiarów maszynowo-technicznych, celem opanowania techniki manipulowania przyrządami i elementarnego badania maszyn.

    281. Laboratorjum maszynowe II.1), Prof. Dr. Inż. Roman Witkiewicz.
    Tyg. 4 godz. ćwicz, w półr. zim. Obow. dla Gr. konstr. i ruch. oraz Od. naft.

      Ćwiczenia z zakresu badań laboratoryjnych oraz pomiarów przemysłowych typowych maszyn i urządzeń.

    1) Do przyjęcia wymagane potwierdzenie uczęszczania na ćwicz, labor. masz. I. i teorji masz. ciepln.

    282. Laboratorjum maszynowe III.1), Prof. Dr. Inż. Roman Witkiewicz.
    Tyg. 6 godz. ćwicz, w półr. let. Prace samodzielne.

    283. Gospodarka cieplna w przemyśle, wykłada Prof. Dr. Inż. Roman Witkiewicz.
    Tyg. 2 godz. wykł. w półr. let. Obow. dla Gr. ruch.

    284. Projektowanie i prowadzenie zakładów energetycznych, wykłada Inż. Stanisław Kozłowski.
    Tyg. 2 godz. wykł. w półr. zim. Wybier. dla Gr. ruch.

      Wybór terenu i miejsca pod siłownię. Oznaczenie typu i wielkości urządzeń siłowni oraz podział mocy na odpowiednie jednostki kotłowe i maszynowe. Przepisy konseąsu. Zamówienie, transport, ustawienie i odbiór urządzeń. Prowadzenie ruchu. Kalkulacja kosztów. Kontrola i statystyka.

    285. Ćwiczenia z obsługi maszyn i kotłów, prowadzi Inż. Stanisław Kozłowski.
    Tyg. 4 godz. w półr. let. Wybier. dla Gr. ruch.

    286. Budownictwo inżynierskie, (encyklopedja nauk inżynierskich), wykłada Prof. Dr. Inż. Jan Bogucki.
    Tyg. 4 godz. wykł. w półr. zim. Obow.

      Ogólne zasady budownictwa lądowego. Elementy konstrukcyj murowanych, drewnianych, żelaznych i żelazno-betonowych. Roboty ziemne, fundamenty, mury oporowe. Zarys budowy dróg i koleji żelaznych. Najprostsze konstrukcje małych mostów. Pomiary wodne. Ujęcie wody i kanały fabryczne. Wodociągi miejskie.

    287. Elektrotechnika ogólna2), Prof. Dr. Inż. Stanisław Fryze.
    Tyg. 5 godz. wykł. i 2 godz. ćwicz, w obu półr. Obow. dla Od. elektr.

      Elektrostatyka i magnetostatyka. Teorja prądów stałych, maszyny prądu stałego. Teorja prądów zmiennych. Maszyny prądu zmiennego. Ważniejsze urządzenia elektr.

    1) Do przyjęcia wymagane jest potwierdzenie uczęszczania do labo-rat. maszyn. I. i II. Doradza się złożyć przed wpisem egzamin z teorji maszyn cieplnych.
    2) Do przyjęcia wymaga się potwierdzenia uczęszczania na wykłady fizyki.

    288. Zasady elektrotechniki, wykłada Inż. Stanisław Jasilkowski.
    Tyg. 3 godz. wykł. i 1 godz. ćwicz, w półr. zim. oraz 3 godz. wykł. i 2 godz. ćwicz, w półr. let. Obow. dla Od. masz. i naft.

    289. Urządzenia elektryczne, Prof. Inż. Gabrjel Sokolnicki.
    Tyg. 4 godz. wykł, i 3 godz. ćwicz, w obu półr. Obow. dla Od. elektr.

      Przepisy budowy, ruchu i zasady projektowania urządzeń elektrycznych. Zdjęcia i plany. Wybór materjałów. Kosztorys i opis techniczny. Rachunek rentowności. Umowa. Projekty: instalacji przewodów elektrycznych do światła i siły w budynkach; sieci kablowej; sieci napowietrznej; elektrowni i podstacyj. Układy połączeń i warunki ruchu.

    290. Oświetlenie elektryczne1), Prof. Inż. Gabrjel Sokolnicki.
    Tyg. 3 godz. wykł. łącznie z ćwicz, w półr. zim. Obow. dla Od. elektr.

      Jednostki oświetlenia. Zasady pomiaru światłości. Obliczanie średniej światłości i jasności. Źródła światła elektrycznego. Sposoby łączenia i rozmieszczania lamp elektrycznych.

    291. Obliczanie przewodów1), Prof. Inż. Gabrjel Sokolnicki.
    Tyg. 3 godz. wykł. i 2 godz. ćwicz, w półr. let. Obow. dla Od. elektr.

      Obliczanie przewodów elektrycznych na wytrzymałość mechaniczną, na nagrzewanie, na spadek napięcia i na gospodarność. Zwisy i naprężenia przewodów napowietrznych. Systemy wytwarzania i rozdziału prądu. Rozpływ prądu i spadek napięcia w torach otwartych i zamkniętych, w sieciach dwu- i trójprzewodowych, prądu stałego i zmiennego, jedno- i wielofazowego. Przewody zasilające i linje dalekonośne.

    292. Pomiary elektrotechniczne, (dla elektrotechników). Prof. Dr. Inż. Włodzimierz Krukowski.
    Tyg. 3 godz. wykł. w półr. zim. i 2 godz. wykł. w półr. let. Obow. dla Od. elektr.

    1) Do przyjęcia wymagany egzamin z elektrotechniki ogólnej.

      Podstawowe pojęcia. Przyrządy pomiarowe. Metody pomiarów elektrycznych. Zastosowanie pomiarów elektrycznych: badania maszyn, badanie materjałów, zastosowanie pomiarów elektrycznych do pomiarów wielkości nieelektrycznych.

    293. Pomiary elektrotechniczne,1) (dla mechaników), wykłada Prof. Dr. Inż. Włodzimierz Krukowski.
    Tyg. 2 godz. wykł. w półr. let., obow. dla Od. masz. i naft.

    294. Laboratorjum elektrotechniczne I.2), Prof. Dr. Inż. Włodzimierz Krukowski.
    Tyg. 6 godz. ćwicz, w obu półr. Obow. dla Od. elektr.

      Pomiary oporu, siły elektromotorycznej, samoindukcji, indukcji wzajemnej, pojemności, mocy prądu stałego i zmiennego (wykresy wektorjalne). Wzorcowanie przyrządów pomiarowych. Badanie liczników i galwanometrów statycznych i balistycznych. Badanie stanu izolacji. Badanie ogniw galwanicznych i akumulatorów. Pomiary magnetyczne. Fotometrja. Prostsze podstawowe pomiary i badania przy maszynach elektrycznych.

    295. Laboratorjum elektrotechniczne II.3), Prof. Dr. Inż. Włodzimierz Krukowski
    Tyg. 5 godz. ćwicz, w półr. zim. i 4 godz. ćwicz, w półr. let. Obow. dla Od. elektr.

      Bardziej złożone prace z dziedziny pomiarów elektrotechnicznych. Badanie generatorów i motorów prądu stałego i zmiennego. Badanie transformatorów i przetwornic. Próby odbioru maszyn elektrycznych. Pomiary pod Wysokiem napięciem. Wybrane działy z pomiarów.

    296. Laboratorjum elektrotechniczne III., Prof. Dr. Inż. Włodzimierz Krukowski.
    Tyg. 4 godz. ćwicz, w półr. let.

      Samodzielne prace specjalne z dziedziny pomiarów elektrotechnicznych ze szczególnem uwzględnieniem własności maszyn elektrycznych.

    1) Do przyjęcia wymagany egzamin z zasad elektrotechniki.
    2) Do przyjęcia wymagany egzamin z elektrotechniki ogólnej.
    3) Do przyjęcia wymagane potwierdzenie uczęszczania na wykłady maszyn elektrycznych, cz. I., oraz kollokwjum z Pomiarów elektrotechnicznych i egzamin z Laboratorjum elektrotechnicznego I.

    297. Laboratorjum elektrotechniczne dla Oddziału maszynowego i naftowego1), prowadzi Prof. Dr. Inż. Włodzimierz Krukowski.
    Tyg. 3 godz. ćwicz, w półr. let. (Kurs I. w półr. VI). Obow. dla Od. masz. i naft, oraz 4 godz. ćwicz, w półr. zim. (Kurs II. w półr. VII). Obow. dla Od. masz. i 3 godz. ćwicz, w półr. zim. (Kurs II. w półr. VII.) obow. dla Od. naft.

      Na kursie I. pomiary z zakresu laboratorjum elektr. I., a na kursie II. pomiary z zakresu laboratorjum elektr. II., dostosowane do potrzeb inżynierów-mechaników w praktyce.

    298. Konstrukcja i działanie elektrycznych przyrządów pomiarowych, Prof. Dr. Inż. Włodzimierz Krukowski.
    Tyg. 1 godz. wykł. w obu półr.

      Szczegóły konstrukcji i działania pomiarowych przyrzą-1 dów wskazówkowych, liczników energji elektrycznej i transformatorów pomiarowych. Inne wybrane działy z pomiarów elektrotechnicznych i pokrewnych dziedzin.

    299. Maszyny elektryczne, wykłada Prof. Dr. Inż. Kazimierz Idaszewski.
    Tyg. 5 godz. wykł. i 2 godz. ćwicz, w obu półr. (półr. VI. i półr. VII.).

      Teorja i obliczanie generatorów i motorów prądu stałego i zmiennego. Zastosowanie poszczególnych rodzajów generatorów i motorów ze względu na ich własności. Teorja i obliczanie transformatorów i przetwornic. Ćwiczenia: Praktyczne przykłady obliczania maszyn, z potrzebnemi do obliczania szkicami.

    300. Ćwiczenia konstrukcyjne z maszyn elektrycznych, Prof. Dr. Inż. Kazimierz Idaszewski.
    Tyg. 3 godz. ćwiczeń w obu półr.

    301. Napędy elektryczne wyciągów naftowych2), wykłada Prof. Dr. Inż. Kazimierz Idaszewski.
    Tyg. 1 godz. wykł. w półr. let. Obow. dla Od. naft.

    1) Do przyjęcia wymagany egzamin z zasad elektrotechniki. Notę z ćwiczeń I. i II. kursu jako całości otrzymuje się po odbyciu kursu II.
    2) Wykładane co drugi rok. W r. akad. 1933/34 nie odbędzie się.

    302. Koleje elektryczne, wykłada Inż. Stanisław Jasilkowski
    Tyg. 3 godz. wykł. w półr. Iet. Obow. dla Od. elektr.

    303. Technika wysokiego napięcia, wykłada Inż. Stanisław Jasilkowski.
    Tyg. 2 godz. wykł. w półr. zim. Obow. dla Od. elektr.

    304. Zasady telegrafji i telefonji, wykłada Inż. Łukasz Dorosz.
    Tyg. 3 godz. wykł. w półr. zim. Obow. dla Od. elektr.

      Zarys historyczny rozwoju telegrafji i telefonji. Źródła energji elektrycznej, używane w teletechnice. Zasady telegrafji ręcznej i maszynowej. Rodzaje alfabetów używanych w telegrafji. System telegrafu Morse'a. Aparaty syst. Wheatstone'a, Cred'a, Polack-Virag'a, Siemens'a, Hughes'a, Baudofa, Western - Union, Teletyp. Telegrafja kablowa. Telegrafja wielokrotna. Szybkość telegrafowania w zależności od właściwości elektrycznych linji telegraficznej.
      Zasady telefonji. Części składowe aparatów i urządzeń telefonicznych. Zasadnicze układy połączeń. Budowa miejskich sieci telefonicznych. Centrale telefoniczne ręczne, automatyczne i półautomatyczne. Komunikacja telefoniczna międzymiastowa. Telefonja dalekosiężna. Tłumienie linji. Pupinizacja. Zastosowanie lamp katodowych. Równoważnik linji telefonicznej. Zjawisko echa. Distorcja. Przesłuch. Zjawiska nieustalone. Telefonja dwuwidmowa. Telefonja wielokrotna. Przepisy Międzynarodowego Komitetu Doradczego dla spraw telefonji dalekosiężnej.
      Wpływ linij silnoprądowych na linje teletechniczne. Ważniejsze pomiary teletechniczne.

    305. Zasady radjotechniki, wykłada Prof. Dr. Inż. Tadeusz Malarski.
    Tyg 3 godz. wykł. w obu półr. Obow dla Od. elektr. i Sekcji fiz. techn. (Wydr. og.). Polec. dla Sekcji fiz. og. (Wydz. og.).

    306. Laboratorjum radiotechniczne I., prowadzi Prof. Dr. Inż. Tadeusz Malarski.
    Tyg. 3 godz. ćwicz, w jednem półr. (grupami czynne w obu półr.). Obow. dla Od. elektr. i Sekcji fiz. techn. Polec, dla Sekcji fiz. og.

    307. Pomiary radjotechniczne1)2), Prof. Dr. Inż. Tadeusz Malarski.
    Tyg. 1 godz. wykł. w obu półr. Polec, dla Od. elektr. i Sekcyj fiz. techn. i fiz. og.

    308. Wybrane działy z radjotechniki1)3), Prof. Dr. Inż. Tadeusz Malarski.
    Tyg. 1 godz. wykł. w obu półr. Polec, dla Od. elektr. i Sekcyj fiz. techn. i fiz. og.

    309. Gospodarka elektryczna, wykłada Inż. Maurycy Altenberg.
    Tyg. 2 godz. wykł. w półr. let. Obow. dla Od. elektr.

    310. Organizacja i zarząd przedsiębiorstw, wykłada Prof. Inż. Edwin Hauswald.
    Tyg. 2 godz. wykł. w półr. zim. oraz 1 godz. wykł. i 1 godz. ćwicz, w półr. let. Wykład obow. dla Wydz. mechan. Ćwicz. obow. tylko dla Gr. technolog, i Gr. ruchowej.

      Przemysł i warunki jego rozwoju. Ustrój zewnętrzny i wewnętrzny zakładów przemysłowych. Tok prac w fabrykach. Zadania przedsiębiorców i kierowników. Zadania zarządu. Dobór ludzi w zakładzie. Związki między produkcją a zbytem wyrObow. Reklama. Cenniki. Zdobywanie zamówień (akwizycja). Koszty utrzymania ruchu i produkcji; koszt umorzeń. Rachunkowość i bilanse. Zasady rentowności finansowej i społecznej.
      Zagadnienia pracy wytwórczej i zarobkowej. Sprawy robotnicze. Systemy płac. Koszty pracy i zarobki. Sprawność, wydajność i zdolność wytwórcza.
      Metody Taylora, Gantta, Gilbretha, Emerson a, Fayola, Forda i inne. Badanie i normowanie ruchów roboczych. Pomiary czasu. Planowanie, przygotowywanie, rozdzielanie, wykonywanie i kontrolowanie robót. Polska szkoła naukowej organizacji. Harmonizacja wydajności obrabiarek. Psychotechnika przemysłowa.
      Zasady obliczania kosztów własnych i cen. Dynamika kosztów produkcji. Kosztorysy, oferty i umowy. Bezpieczeństwo osób i urządzeń. Przepisy przemysłowe i socjalne; ubezpieczenia przymusowe. Administracja zakładów i urzędów publicznych. Nowoczesna technika pracy biurowej.

    1) Wykładane co drugi rok.
    2) W r. ak. 1933/34 nie odbędzie się.
    3) W r. ak. 1933/34 odbędzie się.

    Ćwiczenia: Omawianie zagadnień, przeliczanie przykładów. Studjum urządzeń i wzorów z praktyki. Referaty z literatury i wypracowania samodzielne.

    311. Organizacja wytwórczości i urządzenia fabryk maszyn1), wykłada Prof. Inż. Edward Tadeusz Geisler
    Tyg. 2 godz. wykł. w półr. zim. Obow. dla Od. masz. i naft.

      Cel przedsiębiorstwa przemysłowego. Koszt własny, jego składniki. Rodzaje wytwórczości. Robotnik — podstawą organizacji przemysłowej. Obliczanie czasu roboczego, studja czasu. Schemat organizacji współczesnej fabryki przemysłu metalowego. Oddziały rozrządcze, sposób ich działania. Koszty wspólne. Oddziały wykonawcze. Ruch materjałów. Obliczanie i projektowanie fabryk. Urządzenia fabryczne.

    312. Seminarjum kalkulacji warsztatowej2), prowadzi Prof. Inż. Edward Tadeusz Geisler.
    Tyg. 2 godz. ćwicz, w półr. let. Obow. dla Gr. technolog.

      Obliczanie kosztów wspólnych przedsiębiorstwa. Ich podział. Obliczanie kosztów materjału, robocizny. Ustalanie najekonomiczniejszej ilości sztuk w szeregu. Ustalanie terminów. Przykłady obliczania kosztu własnego wytworów.

    313. Prace badawcze z dziedziny skrawania metali, Prof. Inż. Edward Tadeusz Geisler.
    Tyg. 6 godz. półrocznie, czynne w obu półr. Wybier. dla Gr. technolog.

      Opracowanie laboratoryjne zagadnienia z zakresu obróbki metali.

    314. Ćwiczenia z projektowania fabryk przemysłu metalowego3), prowadzi Prof. Inż. Edward Tadeusz Geisler.
    Tyg. 3 godz. w obu półr. Wybier. dla Gr. technolog.

    1) Do zapisu wymagane potwierdzenie uczęszczania na wykłady i ćwiczenia z organizacji i zarządu przedsiębiorstw.
    2) Do zapisu wymagana frekwentacja z ćwicz, warszt. I. i II. oraz organ. obr. I. i z wykł. org. wytw. i urz. fabryk maszyn.
    3) Do zapisu wymagane: egzamin z obróbki metali z postępem co-najmniej dostat., oraz potwierdzenie uczęszczania na wykłady z techno-logji mech. I., ćwicz, z organ. obr. I. i z org. wytw. i urz. fabryk maszyn.

      Plan wytwarzania danego przedmiotu z ustaleniem potrzebnych obrabiarek, przyrządów obróbczych, narzędzi. Obliczenie czasu roboczego poszczególnych operacyj. Ustalenie potrzebnej liczby stanowisk wytwarzających, mocy, powierzchni wytwórni, liczby pracowników. Rozkład poszczególnych stanowisk i oddziałów, z uwzględnieniem przebiegu materjału. Projekt ogólny fabryki.

    315. Ustawy przemysłowe i robotnicze, wykłada Dr. Inż. Stanisław Bieńkowski.
    Tyg. 2 godz. wykł. w półr. zim. Obow. dla Od. masz.

    316. Higjena i bezpieczeństwo pracy, wykłada Inż. Stanisław Zwoliński.
    Tyg. 1 godz. wykł. w półr. let. Obow.

    317. Księgowość i bilanse, wykłada Dr. Franciszek Tomanek.
    Tyg. 2 godz. wykł. w obu półr.

      I. Cel, znaczenie i podstawy księgowości podwójnej. Księgi obrotowe ogólne, szczegółowe i pomocnicze. Metody księgowości podwójnej: dawne (włoska, niemiecka, amerykańska i inne) oraz nowoczesne (kartotekowe Ruffa, Hinza i inne).
      II. Technika sporządzania bilansów. Rodzaje bilansów i ich ocena, analiza i krytyka. Rewizja ksiąg i bilansów. Ćwiczenia praktyczne z księgowości i bilansowania w przedsiębiorstwach przemysłowych.

    318. Higjena i pierwsza pomoc w nagłych wypadkach, wykłada Dr. Kazimierz Zgórski.
    Tyg. 1 godz. wykł. w obu półr. Obow. dla Wydz. arch. i Od. las. Polec, dla Wydz. mechan. i chem. i Od. roln.

    Przedmioty z innych Wydziałów:

    • Matematyka I. obow., patrz Wydz. Inż. L. 1.
    • Matematyka III.1), patrz Wydz. Inż. L. 2.
    • Petrografja, obow., patrz Wydz. Inż. L. 14.
    • Ekonomja społeczna z zarysem skarbowości, obow., patrz Wydz. Inż. L. 78.
    • Ubezpieczenie ruchu pociągów, obow., patrz Wydz. Inż. L. 72.
    • Zarys prawa państwowego, patrz Wydz. Inż. L. 80.
    • Zarys prawa prywatnego, patrz Wydz. Inż. L. 81.
    • Prawo handlowe i wekslowe, patrz Wydz. Inż. L. 82.
    • Fizyka B., obow., patrz Wydz. Chem. L. 403.
    • Ćwiczenia w laboratorjum fizycznem1), obow., patrz Wydz. Chem. L. 405. .
    • Mikrobiologja techniczna, patrz Wydz. Chem. L. 425.
    • Ćwiczenia z mikrobiologii technicznej, patrz Wydz. Chem. L. 426.
    • Technologja paliwa i wody, patrz Wydz. Chem. L. 427.
    • Technologja chemiczna wielkiego przemysłu nieorganicznego wraz z metalurgją, patrz Wydz. Chem. L, 428.
    • Technologja chemiczna przemysłu rolniczego, patrz Wydz. Chem. L. 433.
    • Technologja nafty, wosku ziemnego i gazów ziemnych, patrz Wydz. Chem. L. 435.
    • Miernictwo, patrz Wydz. Roln.-las. L. 582.
    • Prądy elektryczne w gazach i w próżni, patrz Wydz. Og. L. 725.
    • Analiza widmowa i budowa materji, patrz Wydz. Og. L. 726.
    • Metody ważniejszych pomiarów fizycznych, patrz Wydz. Og. L. 724.

    5. Wskazówki o praktyce i programach studjów na Wydziale Mechanicznym.

    Program nauk Wydziału Mechanicznego obejmuje trzy Oddziały, a mianowicie:

  • maszynowy,
  • elektrotechniczny1)
  • naftowy.
      Oddział maszynowy rozgałęzia się na cztery grupy:
    1. konstrukcyjną,
    2. kolejową,
    3. technologiczną oraz
    4. ruchową (o kierunkach cieplnym i chemicznym).

    Na Grupie konstrukcyjnej dopuszczalna jest specjalizacja w kierunku Studjum lotniczego.

    Praktyka.

    Przy przyjmowaniu studentów na I. rok wszystkich Oddziałów Wydziału Mechanicznego da się pierwszeństwo tym, którzy prócz dobrego postępu z egzaminu kwalifikacyjnego wykażą się praktyką.

    Dopuszczenie studentów Wydziału Mechanicznego do egzaminu dyplomowego zależne jest, obok innych warunków, od odbycia praktyki fabrycznej, względnie montażowej, trwającej dla studentów wszystkich Oddziałów i Grup Wydziału Mechanicznego, począwszy od zapisanych w r. ak. 1923/24 na rok II., conajmniej 6 miesięcy. W tym czasie praktyka obejmować powinna:

  • 1. na Oddziale maszynowym:
  • a) w grupie konstrukcyjnej: najmniej 4 mieś. praktyki warsztatowej, zresztą ewent. praktykę montażową;
  • w Sekcji lotniczej: obowiązywać będzie 6 miesięcy praktyki warsztatowej, z tego conajmniej 1 miesiąc przy budowie płatowców i conajmniej 1 miesiąc przy budowie silników lotniczych,
  • „ technologicznej: najmniej 6 mieś. praktyki warsztatowej,
  • „ kolejowej: najmniej 4 mieś. praktyki warsztatowej, zresztą — jazdę na parowozie,
  • „ ruchowej: najmniej 1 1/2 mieś. praktyki warszta-towej, najmniej 1 1/2 mieś. praktyki montażowej, 1 1/2 ruchowej (obsługa kotłów, silników, urządzeń elektr.)

  • 2. na Oddziale naftowym:
  • najmniej 1/2 mieś. w gazowni, „ 1 mieś. w warsztatach, „ 4 mieś. przy wierceniach.

    b) c) d)

    Do przyjęcia wymagane kolokwjum z fizyki B. 1) Oddział ten w niedługim czasie przekształci się w odrębny Wydział Elektrotechniczny.

  • 3. na. Oddziale elektrotechnicznym:
  • najmniej 1 1/2 mieś. praktyki warsztatowej, mechanicznej,
  • najmniej 2 mieś. praktyki montażowej elektrotechnicznej,
  • najmniej 1 mieś. obsługi urządzeń elektrycznych. Szczegółowy regulamin praktyk zamieszczony jest w „Książeczce praktyk fabrycznych", którą nabyć można w Kwesturze Politechniki Lwowskiej.

    Program studjów Oddziałów: maszynowego, elektrotechnicznego i naftowego.

    Program studjów jest czteroletni. Po dwóch pierwszych latach studjów należy zdać egzamin ogólny, po wysłuchaniu zaś całego programu i odbyciu wymaganej półrocznej praktyki, można składać egzamin dyplomowy, na podstawie którego uzyskuje się niższy akademicki stopień inżyniera-mechanika. Pierwsze dwa lata studjów na Oddziale maszynowym i Oddziale naftowym są wspólne; na III. r. studjów zaczynają się przedmioty fachowe, odmienne dla każdego Oddziału i dla poszczególnych grup Oddziału maszynowego. W programie podane są dokładne plany nauk dla poszczególnych lat studjów (oddzielnie dla każdego Oddziału), a w poprzedzających je spisach wykładów podane są w skróceniu programy poszczególnych przedmiotów. W r. ak. 1928/9 wprowadzono nowy, częściowo zmieniony program studjów. Nowy program obowiązuje: a) tych studentów, którzy w r. ak. 1928/9 zapisani byli na III. r. studjów, oraz b) wszystkich studentów, którzy począwszy od r. ak. 1928/9 zapisani byli na I. r. studjów. Natomiast dawny program studjów1) obowiązuje: a) tych studentów, którzy w r. ak. 1928/29 zapisani byli na II. r. studjów, oraz b) wszystkich studentów, którzy przed r. ak.. 1928/9 zapisani byli na III. r. studjów. W sporadycznych wypadkach kombinowania dawnego i nowego programu studjów informują profesorowie-referenci poszczególnych Oddziałów i Grup, wzgl. rozstrzyga Rada Wydziału Mechanicznego.

    Na Oddziale maszynowym referentami są:

  • dla Gr. konstrukcyjnej Prof. Dr. Inż. Ludwik Eberman,
  • dla Sekcji lotniczej Prof. Inż. Stanisław Łukasiewicz,
  • dla Gr. kolejowej Prof. Inż. Wilhelm Mozer,
  • dla Gr. technologicznej Prof. Inż. Edward Tadeusz Geisler,

    1) Wskazówki o programach studjów na Oddziałach: maszynowym i naftowym Wydziału Mechanicznego Politechniki Lwowskiej — Lwów 1930 r. — Odbitka z Programu Pol. Lw. na r. ak. 1930/31. — (Do nabycia w Dziekanacie Wydziału Mechanicznego).
  • dla Gr. ruchowej Prof. Dr. Inż. Roman Witkiewicz.
  • Referentem Oddziału elektrotechnicznego jest Prof. Dr. Inż. Kazimierz Idaszewski,
  • referentem Oddziału naftowego jest Prof. Inż. Juljan Fabiański.
    1. Do egzaminu ogólnego na Wydziale Mechanicznym należą — według nowego programu od r. ak. 1928/9 — następujące przedmioty obowiązkowe:
      1. na Oddziale maszynowym: Matematyka I. z ćwiczeniami, Matematyka II. z ćwiczeniami, Geometrja wykreślna B. z rysunkami, Fizyka B. z ćwiczeniami w laborat. fiz. (część I.), Mechanika, część I. i II. z ćwiczeniami i Maszynoznawstwo wstępne.
      2. na Oddziale naftowym: Matematyka I. z ćwiczeniami, Matematyka II. z ćwiczeniami, Geometrja wykreślna B. z rysunkami, Fizyka B. z ćwiczeniami w laborat. fiz. (część I.), Mechanika, część I. i II. z ćwiczeniami, Maszynoznawstwo wstępne i Chemja ogólna z laboratorjum.
      3. na Oddziale elektrotechnicznym: Matematyka I. z ćwiczeniami, Matematyka II. z ćwiczeniami, Geometrja wykreślna B. z rysunkami, Fizyka B. z ćwiczeniami w laborat. fiz. (część I.), Mechanika, część I. i II. z ćwiczeniami i Elektrotechnika ogólna.

      Przed przypuszczeniem do egzaminu ogólnego na Wydz. Mechanicznym, kandydat wykazać się musi postępem przynajmniej dostatecznym z Rysunków technicznych.

      Przy egzaminie ogólnym Komisja egzaminacyjna uwalnia kandydata od egzaminów z tych przedmiotów, z których zdał egzaminy kursowe z postępem przynajmniej dostatecznym. Jeżeli kandydat wykaże się przynajmniej dostatecznemi postępami egzaminów kursowych ze wszystkich przedmiotów egzaminu ogólnego, wtedy odpada zdawanie tego egzaminu przed Komisją

    2. Do egzaminu dyplomowego na Wydziale Mechanicznym należą — według nowego programu od r. ak. 1928/9 — następujące przedmioty obowiązkowe1):
    1. na Oddziale maszynowym: Technologja mechaniczna metali, Teorja maszyn i Budowa maszyn.
    2. na Oddziale naftowym: Technologia mechaniczna metali, Teorja maszyn cieplnych, Budowa maszyn i Wiertnictwo naftowe.

    1) Ze względu na zamierzone zmiany, warunki dopuszczenia do egzaminu dyplomowego i przedmioty tego egzaminu na Oddziale elektrotechnicznym zostaną ogłoszone przez Dziekana z początkiem r. ak. 1933/34.

      Przed przypuszczeniem do egzaminu dyplomowego na Wydziale Mechanicznym, kandydat musi wykazać się:
    1. świadectwem egzaminu ogólnego, zdanego na odnośnym Oddziale Wydziału Mechanicznego;
    2. świadectwami egzaminów kursowych z postępem przynajmniej dostatecznym z obowiązkowych i wybranych przedmiotów oraz ćwiczeń, objętych planem nauk odnośnego Oddziału, wzgl. Grupy, a wymienionych w załączonej tu tabeli;
    3. potwierdzeniem uczęszczania na te przedmioty i ćwiczenia, objęte planem nauk odnośnego Oddziału, wzgl. Grupy, które podane są w załączonej tabeli;
    4. wykonanemi w czasie studjów projektami i pracami technicznemi (patrz tabela), przyjętemi i ocenionemi przez odnośnych profesorów.

    Studenci Oddziału elektrotechnicznego mają od roku akad. 1931/32 wykonywać:

    1. Jeden projekt z budowy silników cieplnych (silnik spalinowy, turbina lub maszyna parowa. Natomiast od r. akad. 1932/33 jeden projekt: silnik spalinowy lub turbina parowa.
    2. Dwa projekty z budowy maszyn elektrycznych lub przyrządów elektrycznych.
    3. Jeden projekt z urządzeń elektrycznych.

    Projekty z budowy maszyn elektrycznych mogą być za zgodą odnośnych Profesorów zastąpione pracą badawczą w laboratorjum elektrotechnicznem. Przepis ten obowiązuje tych Studentów, którzy w r. akad. 1930/31 rozpoczęli słuchać wykładu „Maszyn elektrycznych" i w roku tym nie rozpoczęli jeszcze drugiego projektu maszynowego (według dawnych przepisów).

    Uwaga: Kolejność przedmiotów konstrukcyjnych oraz projektów na III. i IV. r. studjów jest dowolna.

    Program studjów Sekcji Lotniczej.

    Na Grupie konstrukcyjnej Oddziału maszynowego utworzone zostaje Studjum Lotnicze. Program Sekcji Lotniczej ma być taki, aby kończący ją miał przygotowanie jako konstruktor ogólno maszynowy, posiadał jednak pozatem podstawy w dziedzinie konstrukcji silników lotniczych i płatowców. Celem tej Sekcji lotniczej jest wykształcić inżynierów, którzyby mogli zajmować stanowiska w przemyśle lotniczym, ale którzyby również — nie znajdując miejsca w tym przemyśle — mogli pracować w innych przemysłach maszynowych.

    Na Sekcji Lotniczej obowiązywać będą następujące:

    1. przedmioty niekonstrukcyjne:
      • wszystkie przedmioty, obowiązujące Grupę konstrukcyjną, oraz Statyka konstrukcyj,
      • Statyka konstrukcyj lotniczych (płatowców),
      • Mechanika lotu, Hydromechanika,
      • Aerodynamika,
      • Laboratorjum aerodynamiczne,
      • Meteorologja lotnicza i Materiałoznawstwo lotnicze;
    2. przedmioty konstrukcyjne:
      • Elementy maszyn,
      • Maszynoznawstwo konstrukcyjne,
      • Silniki spalinowe,
      • Silniki spalinowe szybkobieżne,
      • Maszyny obrotowe lub maszyny dźwigowe, budowa płatowców;
      • projekty:
    1. Silnik spalinowy szybkobieżny.
    2. Płatowiec,
    3. Maszyna obrotowa lub maszyna dźwigowa, albo urządzenie transportowe.

    6. Warunki przejścia na wyższe lata studjów na Wydziale Mechanicznym.

    Rygory obowiązujące na wszystkich Oddziałach i Grupach Wydziału Mechanicznego od r. ak. 1928/29.

    A) By być przyjętym na r. II. , należy conajmniej:

    1. wysłuchać i uzyskać frekwentację ze wszystkich, objętych planem przedmiotów obowiązkowych I-go roku,
    2. wykonać obowiązkowe rysunki (z geometrji wykreślnej i techniczne) z postępem przynajmniej dostatecznym, oraz od r. ak. 1928/29 wykonać ćwiczenia warsztatowe I. i II.,
    3. zdać:
      1. maszynoznawstwo ogólne, wzgl. od r. ak. 1928/29, maszynoznawstwo wstępne,
      2. matematykę I. z ćwiczeniami,
      3. jeden z następujących przedmiotów:
      • geometrja wykreślna B z ćwiczeniami,
      • fizyka z ćwiczeniami,
      • mechanika ogólna z ćwiczeniami, wzgl. od r. ak. 1928/29, mechanika, część I.

      dla elektrotechników:

      1. fizyka B z ćwiczeniami,
      2. matematyka I. z ćwiczeniami.
      3. mechanika ogólna z ćwiczeniami, wzgl. od r. ak. 1928/29, mechanika, część I.

      Uwaga I.: W razie braku ćwiczeń wymienionych pod b), można zastąpić każde ćwiczenie jednym dalszym egzaminem z przedmiotów obowiązkowych.

      Uwaga II.: Jeżeli student wykona ćwiczenia wymienione w punkcie b), lecz zda tylko 2 przedmioty z pośród wymienionych, może być zapisany po raz drugi na rok I, bez prawa zapisywania jakichkolwiek przedmiotów obowiązkowych z lat wyższych. Większe braki pociągają za sobą odmowę wpisu.

    B) By być przyjętym na r. III. , należy conajmniej:

    1. wysłuchać i uzyskać frekwentację ze wszystkich, objętych planem przedmiotów obowiązkowych II r.,
    2. wykonać wszystkie obowiązkowe rysunki i ćwiczenia I. i II. roku, z postępem przynajmniej dostatecznym,
    3. zdać egzamin ogólny.......

    Uwaga I.: Brakującą frekwentację z ćwiczeń konstrukcyjnych z elementów maszyn I. lub innych ćwiczeń obowiązkowych II. r., można zastąpić egzaminem z przedmiotów II. r., nie wchodzących w zakres egzaminu ogólnego.

    Uwaga II.: Jeżeli studentowi brak egzaminów z niewięcej niż 2-ch przedmiotów, wchodzących w zakres egzaminu ogólnego, może być przyjęty powtórnie na rok II. bez prawa zapisywania przedmiotów obowiązkowych roku III. lub IV. Większe braki pociągają za sobą odmowę wpisu.

    C) By być przyjętym na r. IV. , należy conajmniej:

    1. wysłuchać i uzyskać frekwentację we wszystkich, objętych planem, przedmiotów obowiązkowych III. r.,
    2. zdać wzgl. odrobić wszystkie przedmioty i ćwiczenia pierwszych dwóch lat, z postępem przynajmniej dostatecznym,
    3. odrobić ćwiczenia konstr. z elementów maszyn II.

    Uwaga I.: Jeżeli studentowi brak egzaminu z 2-ch przedmiotów I. i II. r. (poza egzaminem ogólnym), może być powtórnie zapisany na rok III. bez prawa zapisywania jakichkolwiek przedmiotów obowiązkowych roku IV. Większe braki powodują odmowę wpisu.

    Uwaga ogólna: Na żadnym roku nie można być zapisanym więcej, niż dwukrotnie.

    O studentach, którzy nie spełnili przepisanych warunków przejścia na rok wyższy studjów, decyduje Rada Wydziału, a mianowicie: mających małe braki — o ile mają lepsze stopnie przepuszcza warunkowo na wyższy rok studjów; mających większe braki zatrzymuje na tym samym roku studjów, niezdatnych zaś z roku I i II pozbawia prawa dalszego studjowania na Wydziale Mechanicznym.

    CDN...


    • Data modyfikacji strony: 2008-05-04

    Powrót
    Licznik