Świderska Julia, Doktor ze Lwowa

Uwagi do książki s. Julii Świderskiej FCM „Doktor ze Lwowa”

A. Ważniejsze

Autorka nic nie pisze o tym, że w l. 1944/45 dzięki podjęciu produkcji szczepionki (dr Mosing) około dwustu Polaków uniknęło poboru do Armii Czerwonej. Wszyscy ci pracownicy byli reklamowani od wojska jako bardzo potrzebni przy produkcji szczepionki przeciwtyfusowej, co było wtedy sprawą priorytetową w skali państwa.

s. 33 w przypisie 58: profesor Weigl był Polakiem z wyboru Według dra Mosinga Weigl nie był Polakiem z wyboru, natomiast solidaryzował się z naukowcami -Polakami.

s. 47 jest: w odzyskiwanych kościołach Kościół rzymskokatolicki nie odzyskał ani jednego kościoła - sprawa bardzo bolesna.

s. 62 Wytwarzanie szczepionki wstrzymano w związku ze spadkiem wszawości na skutek zastosowania proszku DDT.

s. 138 i 151 Brak Białorusi. Na mapce brak opisu dużego terytorium pomiędzy 2 a 3.

Na 4 s. okładki jest: ludności polskiej, której z różnych powodów nie było dane przenieść się do Polski. Powinno być: Polski pojałtańskiej

B. Mniej ważne

s. 7 jest: epidemiolog lwowski - lepiej: epidemiolog

s. 36 w przypisie 72 jest: początek I wojny światowej - powinno być: II wojny światowej

s. 37 w przypisie 74: uratowano tysiące Chińczyków - ? - źródło
i: w czasie okupacji szczepionkami Weigla zaszczepiono ok. 8 mln ludzi - ? - źródło

s. 47 jest: M. Kurkowej - powinno być: E. [Eugenii]) Kurkowej

s. 49 jest: na pogrzeb przybyli przyjaciele i koledzy
Kolegów nie było.

s. 53 jest: odkrycie szczepionki - powinno być: wynalezienie szczepionki

s. 54 jest: sporadycznie wyjeżdżał ze Lwowa - powinno być: do Lwowa (z Karpat)

s. 58 jest w przypisie 140: dzięki szczepionce leczył chorych na tyfus
Szczepionki nie leczą, tylko uodporniają.

s. 69 jest: potwierdzono jego [Mosinga] teorię o recydywnym pochodzeniu zachorowań na dur plamisty
To nie była teoria Mosinga, tylko amerykańskiego naukowca H. Zinssera, której Mosing był zwolennikiem.

s. 73 jest: nigdy nie pobierał wynagrodzenia - powinno być: w zasadzie nie pobierał, tylko czasem

s. 76 jest: Władysław Łukasiewicz - powinno być: Łukasiński

s. 98 jest: Większość z nich została potem kapłanami

i s. 100 jest: Spora liczba uczniów doktora z tego okresu zapisała się w historii jako wybitni działacze społeczni.
Oba stwierdzenia zbyt optymistyczne.

s. 100 jest: Jeden z pracowników tego oddziału po wyjeździe do Polski został kapłanem.
Jan Iwanicki nie był pracownikiem stworzonego przez Mosinga oddziału (znałem go osobiście, gościłem u niego przez kilka dni na parafii w Okmianach).

s. 142 opis zdjęcia - jest: Pracownicy laboratorium rickettsiozy we Lwowie.
Powinno być: Dr Mosing i grono pracowników jego Oddziału („tyfusowego”) w San.-Bak. Instytucie, później LIEiM (wszystkie te osoby znałem).

s. 148 opis zdjęcia oraz s. 137 poz. 21 w spisie ilustracji jest: i przybrany syn Władysław Mosing
Powinno być: i Władzio Łukasiński, później Mosing (po adopcji)

Marian Kłapkowski

Aneks

Fragment książki Arthura Allena „Fantastyczne laboratorium doktora Weigla. Lwowscy uczeni, tyfus i walka z Niemcami”, Wołowiec : Wydaw. Czarne, 2016, s. 283

[…] Podczas uroczystości żałobnych w Krakowie Henryk Mosing, który przyjechał ze Lwowa, zresztą nic nie wiedząc o śmierci Weigla, wygłosił poruszającą mowę pogrzebową […] Pojawił się nagle na cmentarzu – opóźnienia na granicy polsko-radzieckiej sprawiły, że nie zdążył na nabożeństwo – i wygłosił spontaniczne przemówienie, które głęboko wzruszyło wszystkich obecnych. W pierwszej chwili wielu z nich w ogóle nie poznało Mosinga – był zjawą ze Lwowa, z przeszłości, która dla nich przestała istnieć.